با توجّه به سياست جديد خودشان در ايران و لزوم حمايت از دولت كودتا و همچنين اطلاع از عدم امكان اجراى قرارداد، سريعاً با درخواست سيد ضياء در اين زمينه موافقت كردند و الغاء امتياز را اعلام نمودند.

2- تقسيم زمين بين كشاورزان.

3- تعليم سواد به همه.

4- توجّه به وضع كارگران.

5- دستور نقاب زدن زنان.

6- منع خريد و فروش مشروبات الكلى.

7- صدور دستور نوشتن تابلوهاى مغازه‌ها به فارسى.

سيد ضياء با اين اعمال مى‌خواست خود را دولتى مردمى كه براى نجات كشور آمده است معرّفى نمايد. دولت انگلستان نيز دراين راستا مساعدت لازم را با وى به‌عمل آورد.

زمانى كه رضا خان به تهران آمد و احساس كرد كه مى‌تواند قدرتى برتر از قدرت كنونى داشته باشد، به فكر تصاحب پست نخست‌وزيرى افتاد. پس از انجام كودتا رضا خان فرماندهى ديويزيون قزّاق را به عهده گرفت. در اين زمان وى ديگر آن اطاعت‌پذيرى كه قبل از كودتا از سيد ضياء داشت، نداشت. بدين منظور، رضا خان به تجهيز و تقويت قواى تحت فرماندهى خويش پرداخت و بودجه‌هايى را كه مى‌بايست دولت در راه سازندگى كشور مصرف كند، با به كار بردن قوّه قهريه، در اختيار خودش مى‌گرفت. به عنوان نمونه، بودجه شهردارى تهران را با توسل به زور به نيروى قزاق اختصاص داد. سيد ضياء در همين زمان تعدادى از فئودالهاى بزرگ كشور را دستگير كرد تا بتواند از آنها پول لازم را جهت سازندگى كشور و مستحكم نمودن پايه‌هاى قدرت خويش اخذ كند، ولى رضا خان پيش‌دستى كرده با فئودالهاى زندانى تماس برقرار و پول هنگفتى از آنها اخذ مى‌نمايد.

بعلاوه، رضا خان سعى مى‌كرد براى جلب حمايت هر چه بيشتر شاه به وى نزديكتر شود. از سوى ديگر، شاه نيز براى محدود نمودن قدرت سيد ضياء سعى مى‌كرد رضاخان را بيشتر مطرح كند. سيد ضياء براى اينكه رضا خان را از قدرت دور نگاه دارد