در سال 1254 م، هيتوم (پادشاه ارمنستان) از دربار خان بزرگ در قراقورم ديدار كرد. وى در 13 سپتامبر مورد استقبال رسمى قرار گرفت. در اين ديدار به او تضمين داده شد كه خود و سرزمينش در امانند و به آن تجاوز نخواهد شد. وى سپس به عنوان ارشد مستشاران مسيحى خان در امور مربوط به غرب آسيا تعيين گشت. منكو به او وعده داد كه همه كليساها و ديرهاى مسيحى از ماليات معافند و تصريح كرد كه برادرش هولاكو كه اينك در ايران مستقر است مأموريت دارد كه بغداد را تصرف و خلافت اسلامى را نابود سازد. او تعهد كرد كه در صورت همكارى نيروهاى مسيحى با وى، به زودى شهر قدس را به آنان باز خواهد گرداند.

هيتوم در اول نوامبر سال 1254 م همراه با هداياى فراوان و شادمان از ثمربخش بودن تلاشهاى خويش قراقورم را ترك گفت.

2. وضعيت خاص جبهه مسلمانان‌

با آنكه تلاشهاى جنگ سوم صليبى تا هنگام مرگ صلاح‌الدين در حدود سال 1193 م استمرار يافت، او توانست پيروزيهاى مسلمانان در حطين و آزادى قدس و موفقيتهاى پس از آن را حفظ كند.

پس از وى برادرش ملك عادل به قدرت رسيد و موفق شد وحدت اسلامى را حفظ كند و به اختلافات ايوبيان فيصله دهد. او بسيار صلح‌طلب بود و همين امر موجب كاهش روحيه جنگى مجاهدان راه خدا گرديد. هنگام مرگ وى در 31 آگوست سال 1218 م، صليبيها بر دمياط چيره گشته بودند. او كه 75 سال داشت تحمل چنين ضربه‌اى را نداشت و مرد. پس از وى پسر ارشدش عادل محمد به حكومت مصر رسيد، پسر كوچك او المعظم عيسى زمام امور دمشق را به دست گرفت. پسر سوّمش، الاشرف، به عنوان حاكم حلب باقى ماند. در آغاز، سه برادر در جنگ صليبيها و بيرون راندنشان از مصر همكارى خوبى داشتند، اما پس از پيروزى در جنگ پنجم صليبى اختلافات بسيار شديدى ميان آنها بروز كرد.

درگيرى ميان ايوبيها و خوارزمشاهيان (- جلال الدين خوارزمشاه) بر خطر اين پراكندگى افزود. فرنگيها از اين وضعيت استفاده كردند و با عقد پيمان با الكامل بار ديگر در سال 1229 م بر بيت‌المقدس مسلط گشتند، الكامل سرانجام موفق شد بار ديگر مملكت ايوبيان را يكپارچه سازد.