ب. نبرد نيكوپوليس‌

پيش‌قراولان ارتش ترك روز دوشنبه 25 سپتامبر 1396 م به نيكوپوليس رسيدند و در فاصله سه ميلى از مسيحيان روى تپه‌ها اردو زدند. بامداد روز بعد و قبل از برآمدن آفتاب، سيگسموند به ديدار ديگر فرماندهان همكار خويش رفت و از آنان خواست كه در جايگاه خود استوار بمانند و خط دفاعى را حفظ كنند. برخى از دوستانش سخن او را پذيرفتند، اما شمار بسيارى از آنها خواستار پيشدستى در حمله و عمليات فورى بودند.

سيگسموند ارتش خود را در سه قسمت سازمان‌دهى كرد: مجارها را در قلب، والاشيها را در جناح چپ و ترانسلوانيائيها را در جناح راست قرار داد. جلودار ارتش نيز از كسانى تشكيل مى‌شد كه از غرب آمده بودند و فرماندهى آنان با «يوحنا»، كنت نيفر، بود.

چون آفتاب برآمد تنها سواره‌نظام سبكبار ارتش ترك بر شيبهاى تپه پيدا بود. پياده نظام پشت سر آنان موضع گرفته بود. همراه نيروى پياده دسته‌اى از تيراندازان بودند كه در پناه مانعى از ستونهاى نوك تيز چوبى سنگر گرفته بودند. نيروى اصلى سواره نظام به فرماندهى خود سلطان بايزيد در نوك تپه مخفى شده بود. در جناح چپ سلطان لشكرى از سواره نظام صرب به فرماندهى امير «استفان لازاروويچ» قرار داشت كه نسبت به سلطان اظهار اخلاص و وفادارى كرد.

ارتش صليبيها حمله را آغاز كردند، يك دسته از سواران ترك از مقابل اينان گريختند و خود را براى تجديد سازمان به پشت پياده نظام رساندند. در نتيجه نيروهاى سواره نظام صليبى در مقابل تيرهاى چوبى نوك تيز متوقف گرديدند و ناگزير پياده شدند و به حمله ادامه دادند. در همين حال تيراندازان آنان را هدف قرار مى‌دادند. ارتش صليبى موفق شد ضمن پيشروى تيرهاى چوبى را از جا بكند و ميان صفوف پياده نظام و تيراندازى كه براى تجديد سازمان خود به پشت نيروهاى سواره نظام عقب‌نشينى كرده بودند ايجاد شكاف كند.

صليبيها به پندار خودشان همه مقاومتها را درهم شكسته بودند و به بالاى تپه پيش رفتند تا مستقيم رودر روى سواره نظام سلطان (سپاهيه) و صربها قرار گيرند. اما بلافاصله از سوى نيروهاى تازه‌نفس مورد حمله قرار گرفتند. در اين مرحله صليبيها پياده مى‌جنگيدند. آنان‌