ظاهر گشته آن را مدت دو ماه كامل محاصره كردند. اين شهر به دست آلمانها نماند و عثمانيها نيز پس از 145 سال استفاده از آن به عنوان پايگاه حكومت عثمانى در مجارستان آن را ترك گفتند.

ونيزيها از شكست عثمانيها استفاده كرده و در سال 1687 م آتن را به اشغال خود درآوردند، ولى عثمانيها آنان را در سال بعد بيرون راندند. لهستانيها ميان سالهاى 1684 تا 1687 م براى بازپس‌گيرى كامنگ كوشيدند ولى توفيقى كسب نكردند. روسيه نيز به جمع كشورهاى متحد پيوست، اما تلاش اين كشور براى تصرف شبه جزيره قرم با شكست كامل روبه‌رو گرديد.

3. نتايج محاصره وين‌

الف. نتايج سياسى‌

پس از آنكه خبر شكست ارتش عثمانى به فرماندهى رسيد درصدد انتقام برآمد و نيروهايش را در سال 1687 م بر ضد نيروهاى متحد در موهاگ «موهاكس» [1] مجارستان وارد ميدان كرد.

اما اين بار نيز نيروهاى عثمانى شكستى سخت‌تر از پيش خوردند. در پى آن انقلابى بروز كرد كه دامنه‌اش تا پايتخت (استانبول) كشيده شد. در كنگره علما كه در 8 تشرين دوم (نوامبر) در اياصوفيه تشكيل گرديد تصميم به خلع سلطان محمد چهارم گرفته شد و به توصيه مصطفى پسر احمد كوپرلى، نايب صدر اعظم، برادرش سليمان دوم به جاى او تعيين گرديد. در تابستان سال بعد نيروهاى امپراتورى به بلگراد حمله كردند و در تهاجم 6 سپتامبر 1688 م آن را به تصرف درآوردند.

دربار امپراتورى از مدتها پيش در صدد تهيه طرحهاى اخراج عثمانيها از سر تاسر اروپا برآمده بود. اما عثمانيها موفق شده بودند بار ديگر نيروهايشان را در نوامبر 1689 م گرد آورند؛ و اين هنگامى بود كه پس از شكست سخت نيروهاى عثمانى در نيچ [2] رياست حكومت به صدر اعظم جديد يعنى مصطفى پسر احمد كوپريلى رسيد. صدر اعظم مصطفى نيروها را تجديد سازمان كرد و بخت با او يار بود كه توانست در 8 تشرين اول (اكتبر) 1690 م بلگراد را بازپس گيرد.

[1] . موهاگ يا موهاكس scahoM از شهرهاى مجارستان واقع بر ساحل دانوب نزديك يوگوسلاوى. در آنجا بود كه‌سليمان دوم بر لويى دوم پادشاه مجارستان در 1526 م پيروز شد و شارل دولورين enia rroleD sel rahC در 1687 م بر تركان عثمانى پيروز گرديد.

[2] . نيچ )hciN( hsiN از شهرهاى يوگوسلاوى (در صربستان) واقع بر ساحل رودخانۀ موراوا avaroM .