در سال 581/ 1185 م صلاح‌الدين چنان بيمار شد كه تا آستانه مرگ پيش رفت. از اين رو در دژ حران فرود آمد و مظفرالدين كوكبرى اسباب مراقبت وى را فراهم آورد تا به طور كامل بهبود يافت.

در سال 582 ه/ 1186 م رينالد شاتيون بار ديگر به مسلمانان خيانت كرد. رينالد- حاكم كَرَكْ- از بزرگ‌ترين و بدنهادترين فرنگيان بود، بيشترين دشمنى را با مسلمانان مى‌ورزيد و بزرگ‌ترين زيانها را به آنان وارد مى‌كرد. صلاح‌الدين با مشاهده اين رفتارها، وى را بارها به محاصره درآورد و به قلمروش حمله كرد، تا آنكه سر فرود آورد و خوار شد و از صلاح‌الدين درخواست صلح كرد. وى نيز تقاضايش را پذيرفت و با او صلح كرد؛ و با يكديگر هم‌پيمان گشتند و كاروانها رفت آمد ميان مصر و شام را از سر گرفتند. در اين سال يك قافله بزرگ با اموال و مردان فراوان با يك دسته از سربازان لايق از منطقه وى گذر كرد. آن ملعون به آنها خيانت و همه را دستگير كرد و اموال و چهارپايان و سلاحشان را به غنيمت گرفت. كسانى را هم كه به اسارت درآمدند به زندان افكند. صلاح‌الدين در پيامى او را نكوهش كرد و كار و خيانتش را زشت شمرد و او را تهديد كرد كه بايد اموال و اسيران را آزاد كند، ولى او زير بار نرفت و بر مخالفت خود پاى فشرد. صلاح‌الدين عهد كرد كه هرگاه بر وى دست يابد او را به قتل برساند.

نقض پيمان با اين شكل زشت و ناپسند، جنگ را اجتناب‌ناپذير ساخت. اما با توجه به اينكه فرماندهان صليبى با يكديگر اختلاف نظر داشتند، بوهمند، امير انطاكيه، در تجديد پيمان صلح با صلاح‌الدين شتاب ورزيد. ريموند، كنت طرابلس، نيز پيمان صلحى را بر اساس منافع كنت‌نشين خود امضا كرد؛ و آن را چنان فراگير در نظر گرفت كه امارت همسرش در الجليل را نيز شامل گرديد. اين در حالى بود كه پادشاه بيت‌المقدس- گى- كه بر الجليل مسلط نبود، براى جنگيدن با مسلمانان سر در گم بود. ژرار، رهبر ميهمان‌نوازان اقدام به تشويق پادشاه (گى) براى جنگ با ريموند و تصرف الجليل پيش از رسيدن مسلمانان كرد. در اين فاصله باليان ابلين، برادر ريموند، رسيد و پادشاه گى با خشونت او را مورد بازخواست قرار داد. پس از اظهار گى مبنى بر اينكه عازم جنگ با طبريه است، باليان به احمقانه بودن نقشه اشاره كرد. چرا كه ريموند با برخوردارى از قدرت نظامى برتر و همكارى مسلمانان بر