زنان ايرانى در عرصه‌هاى بين‌المللى‌

فعاليت زنان، از سال‌هاى آغازين پيروزى انقلاب اسلامى تا پايان دفاع مقدس، بيش‌تر معطوف بر داخل كشور بود؛ ولى تأسيس دفتر امور زنان نهاد رياست جمهورى (1370) نشان از اراده و عزم ملى براى حل مسائل باقى‌مانده زنان و گسترش مشاركت آنان در عرصه‌هاى داخلى و خارجى داشت. در سال 1376 دفتر امور زنان به مركز مشاركت امور زنان تغيير يافت. اين تغيير، نشان از ضرورت تلاش زنان در دو عرصه ملى و بين‌المللى دارد. همزمان با اين تحولات، اين ايده در زنان تقويت شد كه مى‌توان با صورت مشروط و با حفظ اصول، در ماوراى مرزها به فعاليت پرداخت و از فرصت‌ها بهره جست و از خسارتهايى كه كناره‌گيرى از مجامع بين‌المللى ممكن است پديد آورد، دورى كرد. حاصل اين نگرش، دستاوردهاى قابل توجهى است:

حضور فعال‌

روند رو به رشد حضور زنان ايرانى در مجامع جهانى، بيش‌تر به منظور تأثير نهادن بر تصميمات جهانى درباره زنان صورت گرفته است. از اين رو، بيش‌