به علاوه، ماده 89 بر تدوين و تصويب طرح جامع توانمندسازى و حمايت از حقوق زنان در ابعاد حقوقى، اجتماعى، اقتصادى و به اجراى آن تأكيد شده و ماده 100، بر تأمين آزادى و امنيت لازم براى رشد تشكل‌هاى اجتماعى در زمينه صيانت از حقوق زنان انگشت گذاشته، ماده 101، بر تساوى دستمزدها براى زن و مرد در مقابل كار هم‌ارزش، برابرى فرصت‌ها براى زنان و مردان و توانمندسازى زنان از طريق دست‌يابى به فرصت‌هاى شغلى مناسب اشاره كرده و ماده 102، بر توانمندسازى زنان براى برقرارى تعامل اجتماعى لازم جهت شكل‌گيرى فعاليت واحدهاى تعاونى بانوان تأكيد ورزيده است. ماده 111، دولت را مكلف كرده است براى نيل به هدف تقويت نقش زنان در جامعه و توسعه فرصت براى آنان و گسترش مشاركت آنان در كشور، اقدام‌هاى زير را انجام دهد:

- تدوين و تصويب و اجراى برنامه جامع توسعه مشاركت زنان؛

- تنظيم و ارائه لوايح مربوط به تحكيم نهاد خانواده؛

- حمايت از ايجاد و گسترش سازمانهاى غيردولتى زنان. [1]

بنابراين، برنامه توسعه چهارم مى‌كوشد با ارائه رهنمودهاى كلى، برنامه‌ريزان كشور را به تهيه و تصويب قوانينى بكشاند كه موجب رشد وضع زنان مى‌شود.

طرح توانمندسازى زنان‌

طرح توانمندسازى زنان سرپرست خانوار، كه در يازده ماده پيشنهاد شد، در مجلس ششم به دليل تراكم لوايح و طرح‌ها، امكان مطرح شدن و تصويب نهايى را نيافت و لذا به مجلس هفتم رفت. در صورت تصويب اين طرح در مجلس هفتم‌

[1] قانون توسعه چهارم، مواد 111 و 102، 101، 100، 89، 79، 69، 45، 31. به نقل از: مِینا فرشچِیان، «زنان و لاِیحه چهارم توسعه،» فصل‌نامه رِیحانه، شماره 8 (پائِیز 1383) ص 172 ـ 167.