و شوراى نگهبان، آينده خوبى براى زنان سرپرست خانوار تدارك ديده مى‌شود و به تبع آن، تغيير مطلوبى در ارتقاى حقوق زنان در ديگر بخش‌ها پديد مى‌آيد.

در اين طرح، توانمندسازى عبارت از فراهم كردن امكانات لازم براى بهبود و ارتقاى وضعيت همه‌جانبه زنان در عرصه‌هاى اجتماعى است. زنان سرپرست خانوار يا خودسرپرست به زنانى اطلاق مى‌شود كه مسئوليت تأمين معاش زندگى و امور مادّى و معنوى خود يا خانواده را به طور دائم يا موقت برعهده دارند.

طرح توانمند كردن زنان بى‌سرپرست توصيه مى‌كند كه در گام اول خدمات زير در اختيار آنان قرار گيرد:

خدمات فرهنگى: كمك به زنان در ارائه فعاليت‌هاى فرهنگى زنانه در عرصه رسانه‌ها.

خدمات اجتماعى: ارائه خدمات مددكارى، مشاوره‌اى، آموزشى، حقوقى، خانوادگى و ديگر خدمات مشابه.

خدمات اقتصادى: پرداخت كمك هزينه زندگى مستمر و اعطاى تسهيلات اعتبارى با نرخ سود حمايت شده.

در مرحله دوم طرح، به آموزش مهارت‌هاى زندگى و آموزشى براى كاريابى توجه شده تا از اين طريق از اتكاى دائم زنان به كمك دولت كاسته شود، و خود زنان بى‌سرپرست در جهت بهبود وضعيت فرهنگى، اجتماعى، اقتصادى، سياسى، عاطفى، جسمانى و روانى خويش گام بردارند.

مرحله سوم طرح، پايش و پيگيرى نام دارد كه شامل پيگيرى‌هاى تخصصى خواهد بود تا توانمندى و استقلال خانواده‌ها و زنان بى‌سرپرست يا خودسرپرست در ابعاد گوناگون اقتصادى، اجتماعى، فرهنگى و سياسى ادامه يابد.

سازمان مديريت و برنامه‌ريزى كشور، سه ماه پس از تصويب طرح، مكلف است با همكارى دستگاه‌هاى اجرايى دولتى ذى‌ربط، آيين‌نامه اجرايى طرح‌