گريبايدوف را با خنجرى از پاى درآوردند. از اين ماجرا، مالتسف Maltsoff كه پنهان شده بود، نجات يافت. رقم كشته‌هاى روسى را 39 نفر شمرده‌اند. [1]

در حادثه گريبايدوف چند نكته مهم و مرتبط به زنان وجود دارد. از جمله:

- علت اساسى شكل‌گيرى حادثه، زنانى بودند كه اغلب بر خلاف ميل‌شان به سفارت برده شدند.

- فتوايى كه ميرزا مسيح داد، تنها براى آزادسازى زنان بود.

- بخشى از جمعيتى كه به سوى سفارت رفتند و سپس به آن حمله كردند زنان تهرانى بودند.

- جمعيتى كه به سفارت حمله برد، همه تلاش خود را براى آزادى زنان به كار گرفت و كار نخست‌شان آزادى آنان بود.

- زنان در اين حركت به هيچ وجه دنبال خواسته‌هاى جنسيتى نبودند، بلكه در تلاش براى تحقق آموزه‌هاى دينى بودند.

جنبش تنباكو

شاه از مخالفت آيت‌الله ميرزا حسن آشتيانى با قرارداد توتون و تنباكو بر آشفت و سرانجام دستور داد او را به عراق تبعيد كنند. زنان مصمم شدند تا مانع تبعيد مجتهد خويش شوند، لذا دسته دسته به‌سوى محله سنگلج حركت و در دارالشرع اجتماع كردند، سپس به طرف بازار آمدند و هر مغازه‌اى را كه گشوده ديدند، بستند. آن‌گاه با فرياد و فغان رو به ارگ سلطنتى آوردند. مردانى كه قبل از زنان در سنگلج و دارالشرع گرد آمده بودند، به دنبال زنان راه افتادند.

[1] کلمنت مارکام، تارِیخ اِیران در دوره قاجار، ترجمه مِیرزا رحِیم فرزانه (تهران: فرهنگ اِیران، 1364) ص 66. سعِید نفِیسِی، تارِیخ اجتماعِی و سِیاسِی اِیران در دوره معاصر، ج 2 (تهران: بنِیاد، 1344) ص 193. مدنِی، همان، ص 17.