حق انتخاب شدن نيز از ايشان سلب گرديد. در سال 1289، اصلاح نظام‌نامه در دستور كار نمايندگان مجلس دوم قرار گرفت؛ ولى بار ديگر كميسيون نظام‌نامه، زنان را از حق انتخاب شدن و انتخاب كردن محروم ساخت. شهيد مدرس، از كميسيون به دليل آنكه زنان را در زمره ديوانگان و سفيهان قرار داده، انتقاد كرد؛ اما به دليل موافقت گرايش‌هاى سياسى مخالف با منع زنان در انتخابات، زنان موفق به كسب حق رأى نشدند. يكى از نشريات در اعتراض به اين موضوع نوشت: «تا روزى كه زنان از حق رأى و ورود به مجلس، حتى براى تماشا كردن محروم‌اند، اميد به ترقى در اين كشور نيست.» [1] اين نشريه اضافه مى‌كند ترقى كشور مشروط به آن است كه به زنان حق رأى واقعى داده شود تا آنها واقعاً بتوانند در تعيين سرنوشت خويش شركت نمايند.

اولتيماتوم روسيه‌

مجلس دوم در 1288 افتتاح گرديد و بى‌درنگ يكى از كارهاى خود را سر و سامان دادن به امور ماليه كشور قرار داد. از اين رو، تصميم گرفت، مستشار خارجى استخدام كند. در همين راستا، مورگان شوستر آمريكايى به ايران دعوت شد و به عنوان مسئول امور ماليه كشور و با اختيارات وسيع شروع به كار كرد. روس‌ها با حضور شوستر در ايران به مخالفت برخاستند و در پى آن، ارتش خود را به بندر انزلى فرستادند و تهديد كردند اگر شوستر از ايران اخراج نشود، ارتش تزارى مستقر در رشت به سوى قزوين و تهران حركت خواهد كرد.

[1] محمد هاشمِی، مذاکرات مجلس شوراِی ملِی در دوره دوم، ج 3 (تهران: امِیرکبِیر، 1365) ص 1530.