اميدوار بودند و در حقيقت جنگ با مسلمانان را براى خود يك تفريح مى‌شمردند و به خودشان وعده مى‌دادند كه بى‌درنگ جشن پيروزى را برپا خواهند كرد اما چنين نشد و جريان حوادث، بيهوده بودن آن پندارها را ثابت كرد.

الف- از دست دادن چهره‌هاى سرشناس:

قريش در جنگ بدر تعداد زيادى از چهره‌هاى سرشناس سياسى و نظامى خود را از دست داد. تعداد و نام جنگجويانى كه در اين واقعه به قتل رسيدند، در كتابهاى تاريخى ثبت است، ما در اينجا تنها به ذكر نام چند تن از مشاهير آنان بسنده مى‌كنيم: 1- حنظلة، پسر ابوسفيان 2- عبيدة بن سعيد بن العاص و برادرش عاص بن سعيد بن عاص 3- عتبة بن ربيعه 4- شيبة بن ربيعه 5- ابوجهل بن هشام. [1]

ب- شكسته شدن ابّهت قريش:

جنگ بدر ابهت قريش را شكست. اين جنگ براى مشركان هم خسارتبار بود و هم خفّت‌آميز. براى روشن شدن مطلب مى‌توان قريش آن روز را به آمريكاى امروز و حكومت اسلامى مدينه را به يكى از كشورهايى نظير لبنان، ايران و سودان مثال زد پيداست كه قدرت نظامى اين كشورها با آمريكا قابل مقايسه نيست. اگر حالت آمريكا را در شكست از يكى از كشورهاى ياد شده در نظر بگيريم، وضع قريش روشن مى‌شود.

اينك قريش حتى قدرت دستگيرى يك‌نفر را هم‌نداشت. براى نمونه به واقعه زيرتوجه كنيد:

يكى از كسانى كه در جنگ بدر به اسارت درآمد، ابوالعاص، همسر زينب دختر رسول خدا (ص) بود. پيامبر از مسلمانان خواست تا وى را آزاد كنند و در مقابل از او تعهد گرفت كه وقتى به مكه رسيد زينب را رها كرده، به مدينه بفرستد. ابوالعاص نيز وقتى به مكه رسيد، به عهد خود وفا كرد و به زينب اجازه داد تا به مدينه برود. قرار شد كه برادر وى به نام كنانه زينب را از مكه خارج سازد و به مسلمانانى كه دور از شهر منتظر

[1] براِی آگاهِی از تعداد و نام کشته شدگان قرِیش در بدر، به السِیرة النبوِیه، ج 1، ص 708 ـ 715، انتشارات دار الکنوز الادبِیه رجوع کنِید.