پيشينه تمدنى‌

بنابر شواهد موجود باستان‌شناسى، تمدن ايرانى قدمتى چندين هزار ساله دارد كه دوره‌هاى زير را شامل مى‌گردد:

1. دوره پيشرفت در تهيه نيازمنديهاى اوليه زندگى: تاريخ اين دوره به هفت هزار سال پيش از ميلاد بازمى‌گردد؛ كه طى آن اقوام ساكن ايران در تهيه نيازمنديهاى اوليه زندگى همچون خوراك، پوشاك و ساخت پناهگاه پيشرفتهايى حاصل كرده بودند. [1]

2. دوره به‌كارگيرى فلز و پيدايش سفال: تاريخ اين دوره به شش هزار سال پيش از ميلاد بازمى‌گردد و در اين دوره است كه اسباب و آلات فلزى پديد مى‌آيد و ظروف سفالين با نقش و نگار رواج مى‌يابد. [2]

3. پيدايش كشورى متمدن در كنار كارون: در پنج هزار سال پيش از ميلاد كشور متمدنى در خوزستان و در كنار رود كارون به نام آلام (عيلام) وجود داشت كه طبق شواهد باستان‌شناسى با فلات ايران مربوط بوده است. [3]

4. آمدن اقوام ماد و پارس به ايران: در چهار هزار سال قبل از ميلاد اقوام آريايى و از آن جمله اقوام ماد و پارسى از ماوراء النهر و قفقاز به سوى ايران سرازير شدند؛ كه بخشى از آنان نيز از راه هندوكش و درّه رودخانه كابل به هندوستان رفتند و در اواخر همين هزاره زردشت [4] رسالت خود را آغاز كرد و به انجام رساند. [5]

5. پيدايش دولتهاى آشور و هخامنشى: در 2800 سال پيش از ميلاد، دولت آشور متشكل از اقوام ماد و پارس تأسيس گرديد. پس از آن دولت هخامنشيان پديد آمد. كورش فرمانرواى بزرگ اين دولت ظرف مدت بيست سال كشور پهناور و عظيمى ايجاد كرد كه از مغرب به مصر و

[1] . تاريخ فرهنگ ايران، عيسى صديق، ص 32-37

[2] . همان

[3] . همان

[4] . زردشت، پهلوى زرتشت، اوستائى زره توشتره [\ دارندۀ شتر زرد يا شتر پير، يا شتر خشمگين (؟)]، نام يا شهرت‌پيامبر ايران باستان، و مؤسس آيين زرتشتى. از خانوادۀ سپيتمه. دربارۀ اصل و منشأ و زبان و حتى هويت او اختلاف است. (دايرة المعارف فارسى)

[5] . همان