10. خاندان لودى: اين طايفه افغان، مدت زمانى علم قدرت برافراشتند و سرانجام به دست بابر فاتح مشهور مغول از پا درآمدند.

11. خانواده بهمنى: سلسله بهمنى سرزمين پهناورى را در هند زير تصرف خود داشتند. مركز آنان بَيْدَر بود و هجده تن از پادشاهانشان از 1347 تا 1527 ميلادى در دكن حكومت كردند.

12. قطب شاهيان: اين سلسله يكى از پنج سلسله مسلمانى بود كه بر دكن فرمانروايى كردند.

آنان از 918 تا 1098 ه در گلكنده حكومت داشتند. [1]

درباره حكومت دولتها و خاندانهاى ياد شده يادآورى دو نكته حايز اهميت است:

- اول اينكه چنان كه مى‌دانيم در فصل بلندى از دوران حكومت سلسله‌هاى ياد شده، خلافت قدرتمند عباسى در شرق بر سر كار بود. پادشاهان اين خاندانها در ظاهر خود را فرمانبردار عباسيان وانمود مى‌كردند، اما به دليل دورى هند از بغداد، خلفاى عباسى سلطه بسيار كمرنگى داشتند؛ و همين موضوع به دعوتگران فاطميان مصر امكان مى‌داد تا به نفع آن خاندان به تبليغ بپردازند كه نتيجه آن گسترش تعاليم فرقه اسماعيليه در هند بود. [2]

- دوم، با توجه به اينكه عربهاى صدر اسلام و نيز فرقه‌هاى صوفى كه در دوره‌هاى بعدى در هند پديد آمدند در مسند قدرت قرار نداشتند، به آسانى با ساكنان بومى ارتباط برقرار كرده و آنان را به اسلام دعوت مى‌كردند. [3]

2- 3. تمدن اسلامى در دوران مغولان كبير (932- 1274)

دولت مغولان كبير در هند به وسيله ظهيرالدين بابر از نوادگان تيمور لنگ بنياد نهاده شد و بيش از سه قرن استمرار يافت. با آنكه سلاطين اين سلسله به طور عموم به مبانى شريعت اسلامى پايبندى چندانى نداشتند؛ ولى به مباحث كلامى علاقه وافرى نشان مى‌دادند و شمارى از آنها چون بابر، اكبر و شاه جهان بسيار با ذوق، هنردوست و دانشمندپرور بودند. چندگونگى مذهبى و قومى موجود در هند، پادشاهان اين خاندان را بر آن داشت تا براى برقرارى آرامش، شيوه‌

[1] . براى آگاهى بيشتر دربارۀ خاندانهاى ياد شده ر. ك. دايرة المعارف فارسى، مدخلهاى مربوط؛ اسلام صراط مستقيم، ص 359-365؛ نفوذ فرهنگ و تمدن ايران و اسلام در سرزمين هند و پاكستان، مجيد يكتايى، ص 58-62

[2] . اسلام، صراط مستقيم، ص 362-364

[3] . همان