ما (امامان معصوم) شجره نبوت و پايگاه رسالت و محل آمد و رفت فرشتگانِ رحمت و معادن دانش و چشمه‌سارهاى حكمت و بينشها هستيم ....

«... وَ عِنْدَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ أبْوَابُ الْحِكَمِ وَ ضِيَاءُ اْلأَمْرِ ...» [1]؛

درهاى حكمت الهى نزد ما اهل بيت گشوده است و چراغ دين با راهنمايى ما افروخته است.

گستره علوم امامان معصوم (ع) در روايات‌

در اصول كافى دهها باب كه روايات زيادى را شامل مى‌شوند در مورد علم امامان معصوم آمده است، از جمله: باب «ان الائمه (ع) يعلمون جميع العلوم التى خرجت الى الملائكه و الانبياء و الرسل (ع)» [2]

كه در اين باب چهار حديث آمده است و دلالت دارند كه امامان معصوم (ع) داراى تمامى علومى هستند كه از طرف خداوند متعال به فرشتگان و رسولانش رسيده است.

باب ديگرى با عنوان «نادر فيه ذكر الغيب» كه داراى چهار روايت است، مضمون اين روايات نشان مى‌دهد كه امامان معصوم (ع) هميشه و بطور مطلق حامل علم غيب- البته نه علم غيبى كه اختصاص به خداوند دارد و هيچ كس به غير از خودش از آن آگاهى ندارد بلكه به مفهوم كلى يعنى خبر دادن از آنچه كه براى ديگران پنهان است- نبوده‌اند، بلكه بنا به فرمايش خودشان: «يبسط لنا العلم فنعلم و يقبض عنّا فلا نعلم ...» [3].

يا وقتى كه از امام صادق (ع) سؤال مى‌شود كه آيا امام علم غيب مى‌داند؟ در پاسخ مى‌فرمايند: «لا، ولكن اذا ارد ان يَعْلم الشى‌ءَ اعْلَمَهُ اللَّه ذلك» [4]

؛ امام علم غيب نمى‌داند، امّا اگر اراده كند كه از چيزى آگاهى پيدا نمايد، خداوند او را از آن چيز آگاه مى‌سازد.

از جمله بابهاى ديگر در مورد علم امامان (ع): «ان الائمه (ع) اذا شاؤوا ان يَعْلَمُوا

[1] . همان، خطبه 120.

[2] . كلينى، اصول كافى، مصحح: على‌اكبر غفارى، چاپ چهارم، بيروت، ج 1، كتاب الحجة، ص 255.

[3] . همان منبع، ص 256.

[4] . همان منبع، ص 257.