اى مردم از من بپرسيد پيش از آنكه مرا نيابيد، كه من راههاى آسمان را بهتر از راههاى زمين مى‌دانم، پيش از آنكه فتنه‌اى- پديد شود- كه همچون شترى بى‌صاحب گام بردارد، و مهار خود پايمال كند و مردمان را بكوبد و بيازارد، و عقل صاحب خردان را ببَرد- و در حيرتشان گذارد-.

خبر از عبدالملك بن مروان و حوادث تلخ كوفه‌

امام (ع) از روى كار آمدن عبدالملك بن مروان و حوادث تلخ و ناگوار كوفه خبر مى‌دهد و مى‌فرمايد:

«... فَوَ الَّذِى فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَّسمَةَ، إِنَّ الَّذِى أُنَبّئُكُمْ بِهِ عَنِ النَّبِىّ اْلأُمِىّ صَلّى اللَّهُ عَلَيْهِ و اله، وَ اللَّهِ مَا كَذَبَ الْمُبَلِّغُ وَلَا جَهِلَ السَّامِعُ، لَكَأَنّى. أنْظُرُ الى ضِلِّالٍ قَدْ نَعَقَ بِالشَّامِ وَ فَحَصَ بِرَايَاتِهِ فِى ضَوَاحِى كُوفَانَ فَإِذَا فَغَرَتْ فَاغِرَتُهُ وَ اشْتَدَّتْ شَكِيمَتُهُ وَ ثَقُلَتْ فِى الْأَرْضِ وَطْأَتُهُ، عَضّتِ الْفِتْنَةُ أَبْنَاءَهَا بِأَنْيَابِهَا وَ مَاجَتِ الْحَرْبُ بِأَمْواجها ...

هذَا وَ كَمْ يَخْرِقُ الْكُوفَةَ مِنْ قَاصِفٍ وَ يَمُرُّ عَلَيْهَا مِنْ عَاصِفٍ وَ عَنْ قَلِيلٍ تَلْتَفُّ الْقُرُونُ بِالْقُرُونِ وَيُحْصَدُ الْقَائِمُ وَيُحْطَمُ الَمحْصُودُ.» [1] [2]

... سوگند به آنكه دانه را بشكافت و انسان را آفريد. هر آنچه را به شما خبر مى‌دهم از رسول امىّ (ص) است. رساننده خبر دروغ نگفته و شنونده نادان نبوده است. گويى مردى را مى‌بينم كه سخت گمراه است كه از شام بانگ برآورد و بيرقهاى خود را در اطراف كوفه برپا سازد. و چون دهان گشايد و سركشى كند و به فرمان نيايد و جور و ستم از حدّ درگذرد، فتنه دندانش را در مردان زمان فرود بَرَد و موج جنگ از هرسو پديدار گردد و ...

و در آن هنگام، چه توفان سخت و در هم كوبنده‌اى كه كوفه را درنَوَردد، و چه تند بادها كه برآن بگذرد و ديرى نپايد كه دو سپاه در هم ريزند و با هم به ستيز برخيزند، آنچه برپاست درو شود و آنچه درو شده خورد گردد.

[1] . نهج‌البلاغه، خصبه 101.

[2] . خطبه 138 با تفاوت در الفاظ، مضمون مشابه را دارد