امام خمينى نيز پس از انزجار و اعراض ملّت مسلمان ايران از نظام طاغوتى شاهنشاهى و اعلام پشتيبانى از نظام اسلامى، تصميم به تشكيل جمهورى اسلامى نمود و فرمود:

... من به پشتيبانى اين ملّت، دولت تعيين مى‌كنم، من به‌واسطه اينكه ملت مرا قبول دارد [دولت تعيين مى‌كنم‌] ... دولتى كه ما مى‌گوييم، دولتى است كه متّكى به آراى ملت است، متكى به حكم خداست .... [1]

حضور در صحنه‌

همان‌گونه كه تشكيل نظام اسلامى با بيعت و پشتيبانى مردم صورت مى‌گيرد، دوام و بقاى آن نيز به استمرار آن پشتيبانى بستگى دارد. در واقع، نخستين بيعت امّت اسلامى، مستمر و جاودانه است و همگى موظف‌اند در همه صحنه‌هايى كه به حضور عمومى نياز است، حاضر شوند و از دولت اسلامى حمايت نمايند. اين حضور در زمان رسول اكرم (ص)، نمودهاى فراوانى داشت، مانند شركت در جبهه‌هاى نبرد، نماز جمعه و جماعات، اجتماعات و سخنرانى‌هاى متعدّد پيامبر (ص) و مراسم پرشكوه حج. گاه نيز تجديد بيعت و ميثاق با شكل خاص خود، ضرورت مى‌يافت و مردم وظيفه مى‌يافتند كه به طور رسمى با رهبر الهى خويش بيعت كنند چنان كه در جريان سفر پيامبر و مسلمانان به مكه- كه به صلح حديبيه انجاميد- پيامبر خدا (ص) در زير درختى نشست و همه مردم با او بيعت كردند كه تا آخرين نفس از تصميم رهبر خود حمايت كنند. اين پيمان به نام «بيعت رضوان» مشهور شد؛ چرا كه خداوند از وفادارى و پايدارى مسلمانان در اين آيه قرآن، اظهار رضايت كرد:

(لَقَدْ رَضِىَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنينَ اذْيُبا يِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ ...) (فتح: آيه 18)

قطعاً خداوند از مؤمنانى كه زير درخت با تو بيعت كردند، خشنود گشت. [2]

[1] - صحيفۀ نور، ج 4، ص 285

[2] - السيرة النبويّة، ج 3، ص 330 و 335