هنگامى كه امام در حومه پاريس به سر مى‌بردند و در ايران نفت كمياب شد و مردم از نظر گرم كردن خانه‌هاى خود در فشار بودند، امام فرمود: من براى همدردى با ملّت ايران اتاق خود را سرد نگاه مى‌دارم. [1]

4- ساده‌زيستى‌

ساده‌زيستى و زهد و پرهيز از زرق و برق و تجمّلات و جلوه‌هاى دنيوى از بارزترين ويژگى‌هاى پيشواى دينى است. شايد بتوان گفت يكى از عوامل مهمّ جذب مردم به دين مقدّس اسلام، بى‌پيرايگى رسول خدا (ص) و رويگردانى وى از دنيا بوده است. امير مؤمنان (ع) در وصف وى مى‌فرمايد:

روى زمين مى‌نشست و به دست خود پاى‌افزار خويش و جامه‌اش را وصله مى‌زد و بر خرِ بى‌پالان سوار مى‌شد و ديگرى را بر ترك خود سوار مى‌كرد. پرده‌اى بر در خانه او آويخته بود كه تصويرهايى داشت. يكى از زنان خويش را گفت: اين پرده را از من پنهان كن كه هرگاه بدان مى‌نگرم، دنيا و زيورهاى آن را به ياد مى‌آورم. [2]

چنين زيست كه توانست جهانى را دگرگون كند و قلب‌ها را به تسخير خود درآورد و پيامش به جان‌هاى انسان‌هاى شيفته بنشيند و دل‌هاى سخت و بى‌عاطفه را نرم و لطيف سازد.

معصومان (ع) نيز زندگى فوق‌العاده ساده‌اى داشتند و تاريخ پر است از رويدادهاى مؤيّد اين مطلب. امير مؤمنان (ع) گهگاه در نامه‌ها و خطبه‌هاى خويش به زندگى ساده خود اشاره كرده، مى‌فرمايد:

«وَاللَّهِ لَقَدْ رَقَعْتُ مِدْرَعَتى‌ هذِهِ حَتَّى اسْتَحْيَيْتُ مِنْ راقِعِها وَ لَقَدْ قالَ لى‌ قائِلٌ الا تَنْبِذُها عَنْكَ؟ فَقُلْتُ: اغْرُبْ عَنّى‌ فَعِنْدَ الصَّباحِ يَحْمَدُ الْقَوْمُ السُّرى‌» [3].

[1] - همان، ص 450

[2] - نهج‌البلاغه، صبحى صالح، خ 160

[3] - همان