ضرورت دين‌دارى‌

دانشمندان و دين‌پژوهان، وجود دين و خداپرستى را براى همه انسان‌ها و جوامع انسانى ضرورى دانسته‌اند.

نخستين دليل آنان، نياز فطرى و روحى بشر به دين و خداپرستى است. روانشناسان مى‌گويند انسان‌ها براساس «حس مذهبى» و يا به تعبير «ويليام جيمز» روانشناس مشهور آمريكايى «احساسات مذهبى»- كه مجموعه‌اى از احساسات و عواطف ذاتى انسانها را در برمى‌گيرد- [1] نيازمند عشق‌ورزى و عبادت خدا مى‌باشند.

در ضرورت دين‌دارى و خداپرستى همين بس كه روانشناسان و روانپزشكان به‌طور مكرر در مصاحبه با رسانه‌هاى گروهى اعلام مى‌كنند: ايمان مذهبى و دعا و راز و نياز با خدا، يكى از بهترين و مؤثرترين راه‌هاى درمان بيمارى‌هاى روحى و بلكه جسمى است. [2]

دومين علت، نياز جامعه بشرى به قوانين جامع و مترقى است كه تنها از عهده دين الهى بر مى‌آيد؛ چه آنكه دين برنامه كامل زندگى مادى و معنوى بوده و به جنبه‌هاى زندگى دنيوى و اخروى توأمان توجه نموده است. از اين رو، در صورت پيروى كامل از آن و به اجرا گذاردن همه قوانين و دستورهاى دينى هم زندگى مادى و دنيوى انسان سامان درستى مى‌يابد و هم زندگى معنوى و نيازهاى روحى و فطرى بشر تأمين مى‌شود.

اما قوانين برآمده از عقل بشر، با فرض درستى و علمى بودن، فقط توان سامان بخشى به زندگى مادى و رفاه زندگى دنيوى را دارد و توان برآوردن خواسته‌ها و نيازهاى معنوى و روحى بشر را ندارد. [3]

راز پيدايش بحران شديد روحى و اخلاقى در ميان بشر متمدن غربى، همين است كه با اتكاى به عقل صرف و قوانين برآمده از آن مى‌خواهد به خوشبختى و رستگارى برسد؛

[1] - ر. ك. دين و روان، ترجمه مهدى قائنى، ص 2-3، بنگاه ترجمه و نشر كتاب، تهران

[2] - براى تحقيق بيشتر درباره فطرت خداجويى و نياز فطرى به دين علاوه بر كتاب ياد شدۀ بالا ر. ك. فطرت، شهيد مطهرى؛ مجموعۀ آثار، شهيد مطهرى، ج 3، ص 492-499؛ فطرت در قرآن، عبدا... جوادى آملى

[3] - ر. ك. آموزش دين، علامۀ طباطبايى، جمع‌آورى و تنظيم از سيد مهدى آيت‌اللهى، ص 68-72، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعۀ مدرسين، حوزۀ علميۀ قم