صاحب «تنقيح المقال» مى گويد:

يكى از فضايل امّ سلمه اين است كه پيامبر صلى الله عليه و آله تربت «سيّد الشّهدا» را به او داد و فرمود: وقتى اين خاك، پر از خون شد، بدان كه حسين كشته شده است و امام حسين عليه السلام نيز هنگام حركت به سوى كربلا مقدارى از تربت را به آن بانو داد و فرمود: وقتى پر از خون شد، بدان كه من كشته شده‌ام. [1]

ام سلمه عادل ومورد اطمينان پيامبروحضرت على بوده است. اين مطلب ازچند واقعه آشكارمى شود:

1- خود امّ سلمه گويد: پيامبر صلى الله عليه و آله، امام على عليه السلام را در خانه من فراخواند و دستور داد: در پوستى از گوسفند، گفته هاى پيامبر را بنويسد.

سراسر پوست نوشته شد، سپس پيامبر صلى الله عليه و آله پوست را به من داد و فرمود:

هر كس پس از من آمد و فلان نشانى را داد، پوست را به او تحويل ده. پس از وفات پيامبر صلى الله عليه و آله، كسى را فرستادم تا ببيند ابوبكر چه مى كند امّا خبرى نشد. بعد از او، عمر حاكم شد. باز كسى را فرستادم تا ببيند نشانه هايى كه پيامبر صلى الله عليه و آله داده بود، ظاهر مى شود يانه، ليكن خبرى نشد. هنگام خلافت عثمان نيز نشانه اى ظاهر نشد. تا اين كه نوبت به امام على عليه السلام رسيد. در اين حال كسى را فرستادم، حضرت على عليه السلام پس از داخل شدن به مسجد، به فرستاده من فرمود: برو از «ام المؤمنين» براى من اذن ورود بخواه. پس از آن، امام تشريف آورد و پوست را تحويل گرفت. [2]

مورد اعتماد بودن امّ سلمه از اينجا روشن مى شود كه رسول خدا صلى الله عليه و آله او را

[1] - تنقيح المقال، مامقانى، ج 3، فصل النسا، ص 72

[2] - همان؛ با دخل و تصرف