مطمئن و امين در دين و دنيا محسوب مى‌كرد و اگر او داراى اين لياقت و مقام نبود، هرگز پيامبر صلى الله عليه و آله چنين نوشته اى را نزد او به امانت نمى گذاشت.

2- كتاب‌هايى كه حضرت على عليه السلام نزد امّ سلمه به امانت گذاشت- و در آن علوم امامت گرد آورى شده بود- و پس از شهادت آن حضرت، امام حسن عليه السلام، آنها را تحويل گرفت، دليل ديگرى بر وثاقت و مورد اعتماد بودن اوست. [1]

3- احاديث فراوانى دلالت مى كند كه امام حسين عليه السلام هنگام حركت به سوى عراق، كتب علم «امير المؤمنين» و «ذخاير نبوّت» و «خصايص امامت» را نزد امّ سلمه به امانت گذاشت، كه پس از شهادت امام حسين عليه السلام امام زين العابدين عليه السلام آنها را تحويل گرفت. [2]

پس از وفات پيامبر صلى الله عليه و آله، اين بانوى بزرگ، بر «صراط مستقيم» پابرجا بود و نسبت به اهل بيت وفا دار ماند. پس از وفات حضرت پيامبر، چون خلافت از مسير اصلى منحرف شد و فدك غصب گرديد، حضرت زهرا عليها السلام براى دادخواهى به مسجد رفت و در آنجا خطبه پر شورى ايراد فرمود و مسلمان ها را به قيام فراخواند. ابوبكر كه از تأثير اين خطبه ترسيده بود و احتمال ادامه اين رويه را مى داد، براى اين كه كسى جرأت اعتراض نداشته باشد، بر منبر رفت و با شدت تمام تهديد نمود و حضرت صدّيقه عليها السلام و شوهر بزرگوارش را آماج جسارت قرار داد. كسى جرأت اعتراض نداشت، تنها صدايى كه در اين جو خفقان بلند شد، صداى ام‌

[1] - همان

[2] - همان