كرد كه نمونه هاى فراوانى دارد. او خود اعتراف كرد كه بارها اتفاق مى افتاد كه پيامبر در منزل او بود و بعضى از همسران رسول خدا، به خاطر محبت به آن جناب، غذا تهيه مى كردند و براى ايشان به خانه عايشه مى فرستادند، ليكن او از اين خدمت‌ها بشدت خشمگين مى‌شد و با برخوردى زشت، غذا را دور مى ريخت يا ظرف غذا را به زمين زده و مى شكست.

حتى حفصه كه رفيق و همراز او بود، از اين گونه برخوردها در امان نبود. [1]

بسيارى از اين برخوردها، در حضور پيامبراتفاق مى افتاد و آن حضرت را ناراحت مى‌كرد. خود عايشه در مورد يكى از اين برخوردها- كه با صفيه اتفاق افتاده، نقل مى كند: چشم‌هاى پيامبر را ديدم كه به من خيره شده و آثار خشم و نفرت از رفتارم را در سيمايش بخوبى خواندم. [2]

فخر فروشى و خود را برتر شمردن، از ديگر برخوردهاى عايشه با ديگر همسران رسول خدا بود. [3] با اينكه فخر فروشى و خود را برتر دانستن از زشت ترين صفات است و پيامبر هميشه وقتى خود را معرفى مى كرد در آخر مى فرمود: افتخار و فخرفروشى نمى كنم. [4]

د- عايشه و خديجه‌

نفرت و حسادت عايشه نسبت به هر كس كه مورد علاقه پيامبر بود، شعله ور مى گرديد و به همين جهت نسبت به خديجه كه محبوب پيامبر بود، نيز حسد مى‌ورزيد. خاطرات و فداكارى‌هاى حضرت خديجه سلام الله‌

[1] - ر. ك: نقش عايشه در اسلام، ج 1، ص 78 به بعد، به نقل از منابع معتبر اهل سنت

[2] - همان، ص 79، به نقل از منابع اهل سنت

[3] - همان، ص 80 به بعد

[4] - سنن ترمذى، ج 5، ح 3689 و 3692 و 3693 و 3695