كار حلال را انجام ندهد.

(يا ايُّهَا النَّبِىُّ لِمَ تُحَرِّمُ ما احَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغى‌ مَرْضاتَ ازْواجِكَ) [1]

اى پيامبر، چرا چيزى را كه خدا بر تو حلال كرده است، به خاطر خشنود ساختن زنانت بر خود حرام مى‌كنى؟

اين آيات، همچنين دلالت دارد كه پيامبر صلى الله عليه و آله سرى از اسرار خود را به يكى از همسرانش- حفصه دختر عمر بن خطاب- گفت و به وى سفارش فرمود كه آن راز را افشا نكند، ولى آن همسر برخلاف دستور پيامبر، آن راز را به ديگرى (عايشه) گفت و خداوند، پيامبر را از افشاى راز آگاه گردانيد و پيامبر به آن همسرش اطلاع داد كه خداوند مرا از خلاف تو آگاه گردانيد.

بعد خداوند آن دو زن (افشا كننده راز و كسى كه راز برايش افشا شده، يعنى حفصه و عايشه) را مورد خطاب قرار داده، مى فرمايد:

(انْ تَتُوبا الَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُما وَ انْ تَظاهَرا عَلَيْهِ فَانَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلاهُ وَ جِبْريلُ وَ صالِحُ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمَلائِكَةُ بَعْدَ ذلِكَ ظَهيرٌ) [2]

اگر شما دو زن به سوى خدا برگرديد (اميد است خدا دل‌هايتان را از انحراف به صراط مستقيم برگرداند) چون دل‌هاى شما منحرف گشته و اگر همچنان عليه پيامبر، دست به دست هم بدهيد، بدانيد كه خداوند مولاى اوست و جبرئيل و صالح مؤمنان وملائكه نيز بعد از خدا پشتيبان اويند.

سپس مى فرمايد:

[1] - تحريم، آيۀ 1

[2] - تحريم، آيۀ 4