ماريه قِبطيّه (كنيز رسول خدا)

اين بانو، كنيزى بود كه «مقوقس» پادشاه اسكندريّه، به همراه هداياى ديگرى خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله فرستاد. پيامبر او را به خود اختصاص داد.

او تنها زنى است كه بعد از حضرت خديجه، افتخار فرزنددار شدن از پيامبر صلى الله عليه و آله را پيدا كرد. در سال هشتم هجرى، ابراهيم فرزند رسول خدا صلى الله عليه و آله از او متولّد شد.

ماريه، زنى با جمال و كمال و مورد توجه خاص رسول خدا صلى الله عليه و آله بود.

عايشه گويد: به هيچ زنى به اندازه ماريه رشك و حسد نبردم. او بسيار زيبا بود و مويى مجعّد و پيچيده داشت و مورد توجه خاص پيامبر صلى الله عليه و آله بود. آن حضرت او را در منزل حارثة بن نعمان، در همسايگى ما، منزل داد و بيشتر اوقات با او بود. ما كه از نزديك شاهد اين مهر و محبت بوديم، بناى بدرفتارى با او را گذاشتيم تابه تنگ آمد و به پيامبر شكايت كرد. پيامبر نيز او رابه عاليه (مكانى كه امروز به مشربه امّ ابراهيم معروف است) منتقل كرد و بعد از آن هم مكرر پيش او مى رفت و اين بر ما گران‌تر بود [1] تا اين‌كه (بر خلاف ميل ما) خداوند به ماريه پسرى داد، در حالى كه ما از داشتن فرزند محروم بوديم. [2]

بيشتر مفسران شيعه و سنى در زمينه شأن نزول سوره تحريم نقل كرده‌اند كه پيامبر با ماريه خلوت كرده بود كه حفصه مطلع شد و اعتراض كرد. پيامبر براى او قسم خورد كه اگر به عايشه نگويد، ديگر به نزد ماريه نرود. سوره شريفه تحريم نازل شد و پيامبر را مورد خطاب قرار داد كه‌

[1] - الاصابه، ج 4، ص 404-405

[2] - طبقات، ج 8، ص 212