خدا براى كافران مَثلِ زن نوح وزن لوط را مىآورد كه هر
دو در نكاح دو تن از بندگان صالح ما بودند و به آن دو خيانت ورزيدند و آنها نتوانستند
از زنان خود دفع عذاب كنند و گفته شد: با ديگران به آتش درآييد.
جالب اين است كه هيچكدام از اين زنان از شوهران صالح
خود باردار نشدند و فرزندى به دنيا نياوردند.
لازم به ذكر است كه آن همسرانى كه مادر امامانِ بعد بودند،
در فصل قبل شرح حالشان گذشت.
فاطمه (ام البنين)
يكى از همسران حضرت امير عليه السلام، فاطمه بنت حزام
عامرى بود كه بعدها به «ام البنين» (مادر پسران) مشهور گشت (چون از امام على صاحب چهار
پسر شد).
اين بانو كه از زنان فاضل بود، بعد از وفات زهراى مرضيّه
به عقد حضرت على عليه السلام درآمد.
امام پس از شهادت فاطمه سلام الله عليها و احساس تنهايى
به برادرش عقيل كه عالم به انساب عرب بود فرمود: زنى به من معرفى كن كه از خاندانى
برجسته باشد تا با او ازدواج كنم و برايم پسرى شجاع به دنيا آورد. عقيل نيز فاطمه را
معرفى كرد. وى در خانواده اى به دنيا آمد كه