شجاعت آن خانواده زبانزد بود و اجداد او از شجاعان و شهسواران معروف عرب بودند. [1]

امام على عليه السلام با او ازدواج كرد و از وى صاحب چهار پسر شد؛ ابوالفضل العباس عليه السلام، عبدالله، جعفر و عثمان كه هر چهار نفر در واقعه كربلا در ركاب حضرت امام حسين عليه السلام به شهادت رسيدند. [2]

فاطمه (امّ البنين) از زنان مؤمن و عارف به مقام اهل بيت بود و در علاقه و محبت به آنها پا برجا بود. وقتى به خانه امام پا نهاد در محبّت نسبت به فرزندان فاطمه زهرا (س) كوتاهى نكرد. با امام حسن و امام حسين عليهما السلام خاضعانه، همچون مادرى مهربان رفتار مى كرد و با ادب با آنان روبه رو مى شد و اگر آنها كسالت پيدا مى‌كردند، نهايت سعى خود را در راه بهبودى و ملاطفت با آنها به كار مى برد و تا آخر عمر بر اين روش پايدار ماند. [3]

وقتى بشير قبل از كاروان اهل بيت به مدينه وارد شد و خبر شهادت فرزندانش را به آن بانو رساند، او از بشير فقط درباره امام حسين عليه السلام سؤال كرد. بشيرخبر شهادت يك يك فرزندانش را مى داد و او بعد از شنيدن خبر شهادت هر كدام، از احوال امام حسين عليه السلام مى پرسيد و مى گفت:

مرا از اباعبداللّه خبر ده، اولاد من و آنچه زير آسمان است به فداى اباعبداللّه باد. وقتى خبر شهادت امام را شنيد گفت: رگهاى قلبم پاره شد.

اين برخورد، نشان دهنده اين است كه علاقه امّ البنين به امام حسين عليه السلام‌

[1] - اعيان اشيعه، سيد محسن امين عاملى، ج 7، ص 429

[2] - همان، ج 8، ص 389

[3] - العبّاس، ص 72-73، با دخل و تصرف