نام کتاب : بزرگ زنان صدر اسلام نویسنده : حیدری، احمد جلد : 1 صفحه : 235
بعد از پيامبر به دنيا آمد. ديدگانم در اين مصيبت آن چنان
اشكى فراوان بر گونه ريزند كه هرگز نخشكد. [1]
سخنان و مرثيه آن بانو چنان نافذ ومؤثر بود كه تمام شنوندگان
را دگرگون ساخت. راوى گويد:
هيچ مرد و زنى از آن روز گريانتر ديده نشده است. [2]
ب- شجاعت
درمجلس ابن زياد، وقتى آن نانجيب در مكالمه با حضرت زينب
كبرى عليها السلام از كشته شدن امام حسين عليه السلام اظهار خوشحالى كرد، امّ كلثوم
خطاب به اوگفت:
اى پسر زياد! اگر چشم توبه قتل امام حسين عليه السلام
روشن گرديد، بدان كه هر آينه چشم رسول خدا صلى الله عليه و آله به ديدار او روشن مىشد
و حضرت او را مىبوسيد و لبهاى او را مىمكيد و حسين و برادرش را بر دوش خود سوار
مىكرد. پس (اى ملعون) خود رابراى جواب فردا آماده كن. [3]
جريان زير نمونه ديگرى از شجاعت آن بانو است: هنگام ورود
به شام، شمر در حالى كه سر امام حسين عليه السلام را بر سر نيزه داشت، گفت:
من صاحب نيزه بلندم، من، قاتل صاحب دين اصيل، منم كشنده
فرزند
[1] - امّ كلثوم، على محمّد على دخيل، ص 28؛ زينب كبرى، فيض الاسلام،
ص 44