بهشتند. اين دو امام هستند، چه قيام كنند و چه قيام نكنند. اين نامه رسان اوست كه به سوى تو آمده و از تو يارى مى طلبد، اما تو او را بدون پاسخ مى گذارى؟

حبيب گفت: «از يتيم شدن فرزندان و بيوه شدن تو مى ترسم.» زن جواب داد: «ما نيز به زنان هاشمى و دختران و يتيمان آل رسول اقتدا خواهيم كرد و خداوند، كفيل و سرپرست ماست و چه نيكو وكيلى است.»

حبيب با مشاهده صداقت او در حقش دعا كرد و او را از قصد خود آگاه نمود. همسرش گفت:

از تو تقاضايى دارم، تو را به خدا قسم! اگر به خدمت امام حسين عليه السلام شرفياب شدى، به نيابت از من دست و پايش را ببوس و سلام مرا به حضورش برسان. [1]

و- همسر زهير بن قين‌

زهير به همراه همسرش دلهم [2] و افرادى از قبيله اش بعد از اتمام مراسم حج، به سوى كوفه در حركت بود. قافله او و قافله ابا عبدالله نزديك به هم حركت مى‌كردند. او ازاين‌كه با امام حسين عليه السلام ملاقات نمايد، كراهت داشت و مى‌ترسيد كه امام از او درخواست يارى نمايد و در محذور بماند. از اين رو هميشه يك منزل جلوتر يا عقب‌تر از آن حضرت توقف مى‌كرد. از اتفاق، در منزلى به ناچار با اباعبدالله عليه السلام همراه‌

[1] - نقش زنان مسلمان در جنگ، ص 73، به نقل از معالى السبطين، ج 1، 228

[2] - بعضى از نقلها نام اورا ديلم ذكر كرده اند. (رياحين الشريعه، ج 3، ص 307.)