گفت: حليمه را به شما معرّفى مى كنم كه او، مانند خواهرش نيست. بلكه خداوند تعالى او را به فهم، عقل، فصاحت، راستگويى و مهربانى برترى داده و شيرش گواراتر است. [1]

«ابوالحسن بكرى» مى گويد:

حليمه سعديّه، از پاكيزه ترين و عفيف ترين زنان قوم خود بود و به همين جهت، خداوند به او فضيلت شيردادن به رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله راعطا فرمود. [2]

حليمه دايه‌اى شايسته براى رسول خدا بود. او مدت دو سال به پيامبر شير داد و بيش از چهار سال او را در قبيله بنى سعد نگهداشت تا رشد و نمو كافى كند و بعد از آن، او رابه مكه برد و به مادر وجدش تحويل داد. [3] او تمام كوشش و جدّيت خود را به كار برد تا به بهترين شكل از پيامبر پرستارى كند. علاقه او به پيامبر، قابل توصيف نيست. وى رسول خدا را بر فرزندان خود، مقدم مى داشت و هيچ وقت از او جدا نمى‌شد، بخصوص، وقتى كه بركاتى از وجود مقدس پيامبر ديد، دريافت كه اين طفل شيرخوار مورد نظر خداوند است.

او هميشه در زمزمه هاى خود با پيامبر مى گفت:

اى فرزند عزيزم! به خداى آسمان ها قسم كه تو نزدمن از پسرم و نور چشمم «ضمره» محبوبترى! آيا ممكن است، من زنده باشم، تا همچنان كه تو را در

[1] - همان، ص 344

[2] - همان، ص 372

[3] - تاريخ پيامبر، آيتى، ص 53؛ فروغ ابديت، ج 1، ص 137