نازل شده بود آشنايى داشت، تاريخ اسلام را خوب مى‌دانست. و از مراحل رشد فقه آگاه بود و با توجه به اين ويژگى‌ها از روشن بينى و سبك اجتهادى ويژه‌اى برخوردار بود. [1]

آيةاللّه بروجردى از لحاظ اخلاقى، فقيهى مهذب، مخلص و پركار بود. بى‌تكلف زندگى مى‌كرد و به امور معنوى طلاب اهميت مى‌داد و با نصايح پدرانه خود آنان را به تهذيب نفس تشويق مى‌كرد. و براى علم و علما ارزش زيادى قائل بود و به آنان احترام مى‌گذارد. [2]

اين فقيه بزرگ هرگاه اسم معاد و لقاءاللّه را مى‌برد، گريه مى‌كرد و در موعظه‌هايى كه سر درس داشت، بارها مى‌شد كه اشك در چشمانش حلقه مى‌زد. توسل نامبرده به اهل‌بيت پيامبر (ص) زياد بود و به حضرت اباعبداللّه الحسين (ع) عشق مى‌ورزيد.

مبارزات و خدمات‌

آيت‌اللّه بروجردى در طول عمر با بركت خود مبارزات زيادى با دشمنان اسلام كرد.

وى در طرح مباحث اجتماعى اعتراض خود را به وضع غيراسلامى حاكم بر جامعه آن روز، نشان مى‌داد و شايستگى احكام اسلام را براى پياده شدن متذكر مى‌گرديد. [3]

وى در راستاى پاسدارى از دستورات اسلام، از حضرت آيت‌اللّه «حاج آقا حسين قمى» كه از دولت، رفع ممانعت از حجاب، عمل به موقوفات و منع فروش مشروبات الكلى را خواسته بود حمايت كرد و طى تلگرافى به دولت، پشتيبانى خود را از نامبرده اعلان نمود. [4]

اين فقيه مبارز در مقابل توطئه‌هاى استعمارى از جمله تغيير خط فارسى به لاتين و لايحه اصلاحات اراضى ايستاد و در يكى از سخنانش فرمود:

هدف اينان از تغيير خط، دور كردن جامعه ما از فرهنگ اسلامى است؛ من تا زنده‌ام اجازه نمى‌دهم اين كار را عملى كنند به هر جا كه مى‌خواهد منتهى شود. [5]

اين فرزند شايسته رسول اللّه صلى‌اللّه عليه و آله، با درك صحيح و عميقى كه از دين‌

[1] - مزايا و خدمات آية‌اللّه بروجردى، مرتضى مطهرى، ص 10-11.

[2] - مجلۀ حوزه، شمارۀ 44-43، سال 1370، ص 186، 187، 188.

[3] - همان، ص 189.

[4] - همان، ص 54.

[5] - همان، ص 25.