قيام براى خداست كه خاتم‌النبيين صلى‌اللّه عليه و آله را يك تنه بر تمام عادات و عقايد جاهليت غلبه داد ... و ترك قيام براى خدا ما را به اين روزگار سياه رسانده‌است ... و كشورهاى اسلامى را زير نفوذ ديگران درآورده ... قيام براى شخص است كه يك نفر مازندرانى بى‌سواد (رضاشاه) را بر يك گروه چند ميليونى چيره مى‌كند كه حرث و نسل آنان را، دست خوش شهوات خود كند .... قيام براى نفس است كه چادر عفت را از سر زنهاى عفيف مسلمان برداشت و الان هم اين امر خلاف دين و قانون در مملكت جارى است و كسى بر عليه آن سخنى نمى‌گويد! ...» [1]

امام خمينى رضوان‌اللّه تعالى‌عليه در ضمن تحصيل و تدريس همواره به فكر اسلام و پاسدارى از اين آيين‌الهى بود و آن را بر هر كار ديگرى مقدم مى‌داشت. وى هنگامى كه در حوزه به تدريس علوم اسلامى اشتغال داشت، متوجه شد كه فردى منحرف، كتابى به نام «اسرار هزار ساله» نوشته و در آن كتاب به اسلام توهين كرده‌است. اينجا بود كه درس را به مدت دو ماه تعطيل كرد، قلم به دست گرفت و در رد آن كتاب، كتاب ارزنده «كشف اسرار» را نوشت. [2]

قيام عليه لايحه انجمنهاى ايالتى و ولايتى‌

در مهر ماه سال 1341 ه. ش، هيئت وزيران رژيم دست‌نشانده «محمّدرضا پهلوى» لايحه انجمنهاى ايالتى و ولايتى را به تصويب رساند. در اين لايحه، قيد اسلام كه طبق قانون اساسى كشور، جزء شرائط انتخاب شوندگان و انتخاب كنندگان بود، حذف شد و انحصار قسم به قرآن در دادگاهها و مراسم رسمى لغو گرديد و قسم به كتاب آسمانى اعم از قرآن، تورات و انجيل مجزى اعلام شده و به زنان، حق رأى و شركت در انتخابات داده شد.

جامعه روحانيت و پيشوايان دورانديش اسلام به اين واقعيت پى‌بردند كه هدف رژيم آمريكايى شاه، از اين توطئه، باز كردن پاى گروههاى غير مسلمان و وابسته به‌

[1] - سرگذشتهاى ويژه از زندگى امام خمينى، به روايت جمعى از فضلا، ج 1، ص 149، نشر پيام آزادى.

[2] - همان، ص 130.