حل مسأله‌اى فقهى از وى دعوت به عمل آورد. او پس از حضور در مجلس وى و حل مشكل سلطان، به مناظره با علماى اهل سنت پرداخت و با دليلهاى محكم، خلافت امير مؤمنان (ع) بعد از پيامبر (ص) را ثابت كرد.

دليلهاى كافى و روشن وى سبب شد تا «سلطان محمد» دست از مذهب شافعى برداشته به همراه عده زيادى از بزرگان كشور، مذهب شيعه را انتخاب كنند. از آن پس مذهب شيعه، مذهب رسمى كشور گرديد و در خطبه‌هاى نماز جمعه و منابر نام دوازده امام برده شد و سكه‌هاى رايج را به نام مبارك آنان زدند و شيعيان آزاد و سربلند گرديدند. [1]

محقق ثانى‌

«على بن عبدالعالى كَرْكى‌» [2] در نيمه دوّم قرن نهم هجرى قمرى، [3] در خانواده‌اى مذهبى متولد شد. پس از گذراندن دوران كودكى براى كسب علم به شام، مصر و عراق سفر كرد و از محضر علماى آن بلاد بهره‌هاى علمى برد و پس از مدتى در رديف علماى بزرگ شيعه درآمد و پيشوايى شيعه به وى محوّل گرديد.

محقق ثانى در اواخر عمر خود سفرى به ايران كرد و به جهت شهرت علمى، مورد توجه «شاه طهماسب» صفوى قرار گرفت. «شاه طهماسب» كه نسبت به ديگر پادشاهان تاحدى حق جو بود، وقتى عظمت علمى و عملى محقق را مشاهده كرد گفت: با توجه به اينكه شما نايب حضرت مهدى (ع) هستيد، براى حكومت سزاوارتريد و من نماينده شما هستم و دستورهاى شمارا اجرا مى‌كنم. [4] او در اين رابطه بخشنامه‌اى رسمى به تمام نقاط كشور فرستاد و همگان را به پيروى از منويات محقق ثانى فرا خواند. [5]

محقق ثانى پس از عمرى خدمت، و تلاش در گسترش فرهنگ شيعه سرانجام در

[1] - روضات الجنات، ج 2، ص 280.

[2] - كرْك اسم قريه‌اى است در ناحيه جبل عامل لبنان. (همان، ج 4، ص 373)

[3] - تاريخ تولد محقق ثانى دقيقاً معلوم نيست.

[4] - فوايد الرضويه، ص 304.

[5] - ريحانة الادب، ج 5، ص 245.