نام کتاب : پاسداران اسلام در دوران غیبت کبری نویسنده : رحمتی، رضا جلد : 1 صفحه : 85
قاطعيت و جديت آيةاللَّه بهبهانى در امر مبارزه بينادى
با مسلك اخبارىگرى و جامعيت و عمق حوزه درسى ايشان و نيز همكارى صميمانه بعضى از علماى
عراق كه متمايل به اخبارىگرى بودند مثل آيةاللَّه يوسف بحرانى، با ايشان، موجب شد
تا حوزه درسى ايشان روزبهروز رونق بيشترى پيدا كند و به سنگرى استوار و كوبنده عليه
اخباريها تبديل شود. و بدين ترتيب دومين مرحله مبارزه با اين جريان انحرافى را همچون
مرحله نخست با موفقيت و پيروزى طى كرد و فرهنگ زنده و راهگشاى اجتهاد را پاس داشت.
آيةاللَّه كاشفالغطاء
شيخ جعفر، فرزند خضر جناحى نجفى در سال 1154 [1] هجرى
قمرى در نجف متولد شد. و به «كاشفالغطاء» و «شيخ كبير» معروف است. [2]
آيةاللَّه كاشفالغطاء مقدمات را نزد پدرش كه از دانشمندان
و وارستگان بود فراگرفت و مدارج عالى را در محضر اساتيدى همچون آيةاللَّه وحيد بهبهانى
و آيةاللَّه سيد مهدى بحرالعلوم طىكرد و از مجتهدان و فقهاى بلند آوازه گرديد. وى
تمامى مبانى و مباحث فقه را در سينه داشت و كتاب ارزشمند «كشفالغطاء» را در سفر و
در حالى كه تنها قواعد علّامه نزدش بود به نگارش درآورد و به همين مناسبت به «كاشف
الغطاء» معروف شد. [3]
در حوزه درس او عالمان زيادى شركت مىكردند كه عدهاى
از آنان مثل صاحب جواهر در رديف فقهاى برجسته و از مفاخر تشيّع و فقه شيعه به شمار
مىروند.
اخلاق و سلوك كاشفالغطاء
آيةاللَّه كاشفالغطاء در اخلاق و رفتار مردى وارسته،
متواضع، شجاع و سخاوتمند
[1] - در نقلى ديگر 1146 آمده است (اعيان الشيعه، ج 4،
ص 99).