2- مردى
به خليفه شكايت كرد كه همسر من شش ماه پس از عروسى بچّه آورده است.
زن نيز
پذيرفت. خليفه گفت: بايد سنگسار شود. ولى على عليه السلام از اجراى حدّ جلوگيرى
كرد و فرمود: زن از نظر قرآن مىتواند بر سر شش ماه بچّه بياورد، زيرا در آيهاى
دوران باردارى و شيرخوارى سى ماه معين شده. [2]
ور آيه
ديگر تنها دوران شير دادن را دو سال دانسته است. [3] با كم كردن دو سال از سى ماه،
براى مدّت حمل شش ماه مىماند. عمر پس از شنيدن منطق امام عليه السلام گفت: «لَوْ لا عَلِىٌ لَهَلَكَ عُمَرُ» اگر على عليه السلام
نبود هر آينه عمر هلاك شده بود. [4]
روش خليفه در تقسيم بيت المال
در زمان
رسول خدا صلى الله عليه و آله سپاهان و كارمندان دولت، مقررى خاصى نداشتند و هزينه
زندگى آنان از غنائم جمگى تأمين مىشد. و در تقسيم غنائم، سوابق افراد، نژاد عربى
و يا قرابت با پيامبر صلى الله عليه و آله در نظر گرفته نمىشد.
در زمان
خليفه اوّل نيز جريان به همين منوال بود. ولى اين روش در زمان خليفه دوم تغيير
كرد. وى دفترى براى حقوق سپاهيان و كارمندان، تنظيم كرد و پايه حقوق را ير مبناى
نژاد و نسبت، قرار داد. در ديوان او عرب بر عجم، عرب قَحْطان بر عرب عَدْنان،
مُضَرْ بر ربيعه، قريش بر غير قريش و بنى هاشم بر بنى اميّه تقدم داشت و از مزاياى
بيشترى برخوردار بود [5]
مدّتى
نگذشت كه زراندوزان و دنيا پرستان، در سايه اين روش از هر طريق ممكن به
[5] -موّرخان
نمونه هايى از ارقام متفاوت از مقرريهاى سپاهيان و كارمندان را ذكر كردهاند،
مثلاً رقم حقوق عباس بن عبدالمطلب در يك سال دوازده هزار درهم بود، در حالى كه
حقوق يك سپاهى مصرى سيصد درهم بوده است، حقوق سالانۀ معاويه و پدر او پنج
هزار درهم بود در حالى كه حقوق يك فرد عادى مكى كه مهاجرت نكرده بود ششصد درهم
بود. حقوق هر يك از زنان پيغمبر شش هزار درهم بود. در حالى كه حقوق يك سپاهى يعنى
400 درهم بود( تاريخ يعقوبى، ج2، ص153
و كامل ابن اثيرى، ج2، ص502
نام کتاب : تاريخ اسلام در عصر امامت على نویسنده : پژوهشکده سپاه پاسداران جلد : 1 صفحه : 41