مى‌بينيم كه بدون مشورت ما بيت المال را به طور مساوى تقسيم مى‌كنى عاملى كه ما را رنجانده است مخالفت تو با روش عمر بن خطاب است. او در تقسيم بيت المال سابقه افراد را در نظر مى‌گرفت ولى تو امتياز ما را ناديده گرفته، ما را در رديف بقيه مسلمانان قرار داده‌اى، در صورتى كه اين اموال با شمشيرها و جانبازيهاى ما به دست آمده است.»

اميرمومنان عليه السلام فرمود:

«اما مسأله مشورت در امور خلافت، من كه به خلافت رغبتى نداشتم، شما بوديد كه مرا به سوى آن خوانديد. من نيز از اختلاف و پراكندگى مسلمانان بيم كردم و اين مسؤوليّت را پذيرفتم و با مراجعه به كتاب خدا و سنّت پيامبر صلى الله عليه و آله حكم هر مسأله و حادثه‌اى رابه دست آوردم و در اين موردنيازى به مشورت با شما نداشتم؛ بلى! اگر امر مهمّى پيش بيايد كه حكم آن درقرآن و سنّت نباشد و خود را محتاج مشورت ببينم، با شما مشورت خواهم كرد.

اما مسأله تقسيم بيت المال، اين نيز روش اختصاصى من نيست. در زمان رسول خدا صلى الله عليه و آله ديديم كه او بيت المال را به طور مساوى تقسيم مى‌كرد.

علاوه بر اين، حكم مسأله در قرآن نيز آمده است. اين قرآن كه در پيش روى شماست و هيچ سخن باطل در آن راه ندارد ما رابه مساوات برابرى دعوت، و هر گونه امتياز بيجا را لغو مى‌كند.

اما اين سخن كه بيت المال با شمشيرهاى شما به دست آمده است. در گذشته نيز كسانى بودند كه با جان و مال خود، اسلام را يارى كردند؛ ولى رسول خدا صلى الله عليه و آله در تقسيم بيت المال براى هيچيك از آنان امتيازى قائل نشد .» [1]

طبرى مى‌نويسد:

«طلحه چون از هر نوع امتيازى محروم و مأيوس شد اين مثل را گفت: ما از اين كار، بيش از آنچه سگ بو مى‌كشد بهره‌اى نداريم.» [2]

طلحه و زبير كه از يكسو از رسيدن به هر گونه مقام و امتيازى نااميد شدند و از سوى‌

[1] - شرح ابن ابى الحديد، ج7، ص42-40

[2] - ما لَنٰا مَنْ‌ الاَمْرِ الا؟؟؟؟ انْفِ‌ الكَلْبِ‌. تاريخ طبرى، ج4،ص429