نام کتاب : تاريخ اسلام در عصر امامت على نویسنده : پژوهشکده سپاه پاسداران جلد : 1 صفحه : 65
ديگر
اطلاع يافتند كه عايشه پرچم مخالفت با حضرت على عليه السلام را درمكّه برافراشته
است، تصميم گرفتند به سوى مكّه حركت كنند؛ از اينرو نزد اميرمؤمنان عليه السلام
آمده و به عنوان عمره، از وى اجازه خواستند.
پس از
رفتن آنان، اميرمؤمنان عليه السلام به ياران خود فرمود:
«به خدا
سوگند آنان قصد عمره ندارند بلكه هدفشان پيمان شكنى و خيانت است.» [1]
تغير موضع
عايشه،
در اواخر خلافت عثمان به دليل اينكه از مزاياى دوران دو خليفه پيشن محروم گرديده
بود از حكومت او ناراحت و منزجر گشت؛ بدين جهت، پرچم مخالفت با عثمان را برافراشت
و با سخنان و رفتار خود، مسلمانان را به شورش عليه خليفه دعوت مىكرد. [2]
وى چون
آتش شورش را برافروخت و خود را در هدفش موفق ديد به سوى مكّه رهسپار گرديد و هر آن
در انتظار كشته شدن عثمان و بيعت مردم با طلحه بود.
ئقتى خبر
قتل عثمان به او رسيد گفت: عثمان از رحمت خدا دور باد. او در اثر كارهايش كشته شد،
و خداوند بربندگان ستم نمىكند. [3]
عايشه،
پس از حادثه قتل عثمان به مردم مىگفت: كشته شدن عثمان، شما را دلگير نكند؛ اگر او
كشته شد، اينك طلحه، بهترين و لايقترين فرد براى مقام خلافت، در ميان شما حاضر
است. با او بيعت كنيد و از تفرقه بپرهيزيد. او پس از اين سخنان با شتاب به سوى
مدينه رهسپار گرديد و مطمئن بود كه مقام خلافت پس از عثمان از آن طلحه خواهد بود؛
از اينرو در ميان راه با خود زمزمه مىكرد: گويا: با چشم خود مىبينم كه مردم دست
بيعت به طلحه مىدهند. مركب را با سرعت برانيد تا خود را به وى برسانم. [4]