مسلمانان گرايش اين افراد به اسلام سبب شد كه مسلمانان قدرت بيشتر پيدا كنند و در كنار كعبه نماز بخوانند. [1]

ج- آشكارا خواندن قرآن در جمع قريش توسّط بعضى از مسلمانان كه اين اقدام خشم آنان را بر مى‌انگيخت و موجبات نگرانى‌شان را فراهم مى‌ساخت.

روزى اصحاب پيامبر جمع شده بودند، يكى از آنان گفت: قريش تاكنون قرآنر ا با صداى بلندى در جمع خود نشنيده‌اند، چه كسى داوطلب مى‌شود قرآن را به گوش آنان برساند؟

«عبداللَّه بن مسعود»: من براى اين كار آماده‌ام.

مسلمانان: ما از عكس العمل قريش نسبت به تو بيمناكيم. كسى بايد اين كرا بكند كه داراى عشيره باشد تا آنان او را از شرّ قريش حفظ كنند.

ابن مسعود: خداوند مرا از شرّ آنان حفظ خواهد كرد.

ابن مسعود در جمع قريش حاضر شد و با صداى بلند به تلاوت سوره «الرّحمن» پرداخت.

قريش كه از اين گستاخى سخت به خشم آمده بودند او را به زير ضربات خود گرفتند؛ ولى او بدون اعتنا به كتكهاى آنان همچنان قرآن مى‌خواند. سپس با بدن مجروح در حالى كه صورتش زخمى شده بود به سوى اصحاب بازگشت.

آنان گفتند: ما از همين بر تو ترسيديم.

[1] . ر. ك. الكامل فى التاريخ، ج 1، ص 84