بستگيهاى خويش را مگسليد.

- و مبادا جنگى سهمگين و دنباله‌دار را بنياد نهيد كه چه بسا هر كس آن را بچشد از تلخ‌ترين و ناگوارترين جنگها خواهد يافت.

- سوگند به پروردگار كعبه كه ما احمد (ص) را هرگز به دست شما نخواهيم سپرد، هر چند سالهايى بس دشوار و پر از رنج و روزگارى سخت در انتظارمان باشد. [1]

وصيّت ابوطالب‌

سران قريش هنگامى كه ابوطالب در بستر افتاده بود گرد او جمع شدند. وى پس از وصيّتهايى به آنان، در رابطه با پيامبر اسلام چنين گفت:

«من شما را سفارش مى‌كنم كه با محمّد به نيكويى رفتار كنيد؛ زيرا او امين قريش، راستگوى عرب و جامع همه صفات و كمالاتى است كه من شما را بدانها سفارش كردم. او آيينى آورده كه دلها بدان روى آورده است، امّا زبانها از ترس دشمنى ديگر به انكار آن برخاسته است.

سوگند به خدا، گويد تهيدستان عرب و مردمان دور و بر و مستضعفان را مى‌بينيم كه دعوت او را پذيرفته گفتارش را تصديق كرده و امرش را بزرگ مى‌شمارند، و او به كمك ايشان در كام مرگ فرو خواهد رفت؛ ولى رؤساى قريش پست و فرومايه گشته، خانه‌هاشان ويران مى‌گردد و ناتوانانشان رؤسا

[1] . اَلَمْ تَعْلَمُوا أَنّا وَجَدْنا مُحَمَّداً نَبِيّاً كَمُوسى خُطَّ فى أَوَّل الْكُتْبِ وَأَنَّ عَلَيْهِ فِى الْعِبادِ مَحَبَّةً وَلا خَيْرَ مِمَّنْ خَصَّهُ اللّهُ بِالْحُبِّ أفيقُوا، فيقُوا قَبْلَ أَنْ يُحْفَرَ الثَّرى وَيُصْبِحَ مَنْ لَمْ يَجْنِ ذَنْباً كَذِى الذَّنْبِ وَلا تَتْبَعُوا اَمْرَ الْغُواةِ وَتَقْطَعوا أَو اصِرَنا بَعْدَ الْمَوَدَّةِ وَالْقُرْبِ وَتَسْتَجلِبُوا حَرْباً عَواناً وَرُبَّما أَمَرَّ عَلى مَنْ ذاقَهُ حَلَبُ الْحَرْبِ فَلَسْنا وَرَبِّ الْبَيْتِ نُسْلِمُ اَحْمَداً لِعَزّاءَ مِنْ عَزِّ الزَّمانِ وَلا كَرْبٍ «ر. ك. السيرة النبويّه، ابن هشام، ج 1، ص 378-377، السيرة النبويّه، ابن كثير، ج 2، ص 49، شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحديد، ج 14، ص 72.»