رسول گرامى اسلام، همراه يكهزار و ششصد رزمنده از مدينه حركت كرد و به شيوه هميشگى، با شتاب خود را به رَجيع- آبگاهى متعلق به غَطَفان ميان خَيْبَر و سرزمين غَطَفان- رساند و با اين تاكتيك، هم دشمن را غافلگير نمود و هم ميان دو همپيمان نظامى يهود خَيْبَر و اعراب غَطَفان جدائى افكند.

كسب اطلاعات‌

رسول خدا قبل از حركت، پيشاپيش سپاه اسلام، عَبّادِبْنِ بِشْر را همراه چند سوار جهت كسب اطلاعات از نيروى دشمن فرستاد. آنان موفق شدند يكى از نيروهاى اطلاعاتى و جاسوسى يهود را به اسارت بگيرند و با تهديد اطلاعات مهمى را پيرامون اسرار نظامى يهود خَيْبَر و روحيه هراسان آنان به دست آورند. [1]

قلعه‌هاى محكم خَيْبَر، شبانه از سوى مسلمانان محاصره شد. صبحگاه يهودِ خَيْبَر غافل از حمله و محاصره مسلمانان، از قلعه بيرون آمدند و با بيل و زنبيل به سوى مزارع و نخلستانهاى خود به حركت در آمدند كه ناگهان با ترس به قلعه‌هاى خَيْبَر گريخته و فرياد زدند: «محمد به جنگ ما آمده است.» [2]

تعيين اردوگاه در نقطه استراتژيكى مناسب‌

سپاه اسلام ابتدا نقطه‌اى را براى اردوگاه انتخاب نمود ولى اين نقطه علاوه بر رطوبت زياد و وضعيت نامناسب بهداشتى، در تيررس يهوديان قرار داشت. چون آن منطقه فاقد امنيت نظامى اعلام شد، رسول خدا با مشورت ياران، نقطه مناسب‌ترى به نام رَجيع را در پشت نخلستانها جهت ارودگاه سپاه معين كرد و عده‌اى را به حفاظت و پاسدارى از آن گماشت. آنان نيز به نوبت، پاسدارى از اردوگاه را به عهده مى‌گرفتند. [3]

[1] . مغازى واقدى، ج 2، ص 640

[2] . همان مدرك، ص 642

[3] . همان مدرك، ص 643