مى‌خورديد، خون يكديگر را مى‌ريختيد و پيوند خويشاوندى را مى‌گسستيد، بتها در ميان شما برپا و گناهان، دست و بال شا را بسته بود.» [1]

اقليّتهاى مذهبى در عربستان‌

در شبه جزيره عربستان به جز بت‌پرستان، اقليّتهايى از يهود، مسيحيّت و مجوس زندگى مى‌كردند. يهوديان بيشتر در نواحى شمال عربستان مانند «يَثْرِب» و جنوب آن، مانند «يمن» مى‌زيستند و در آنجا تا آن حد پيش رفته بودند كه «ذُونُواس» پادشاه يمن نيز آيين يهود را پذيرفت و بسيارى از مسيحيان «نَجْران» را بهجرم مسيحيّت با وضع فجيعى به قتل رسانيد.

تاريخ و انگيزه هجرت آنان بدين سرزمين به طور دقيق روشن نيست. بعضى نوشته‌اند:

«يهوديان جنوبى در حدود قرن اوّل پيش از ميلاد به نواحى شمال عربستان مهاجرت كرده بودند و در «يثرب»، «وادىِ الْقُرى‌»، «تيماء»، «خيبر» و «فدك» بيشتر به كار كشاورزى سرگرم بودند.» [2]

برخى، علّت مهاجرت آنان را فشار حكومت روم ذكر كرده و نوشته‌اند:

«پس از حمله دولت روم به يهوديان در شام و كشتن و اسير كردن تعداد زيادى از آنان، جمعى از يهوديان براى حفظ جان خود به «يمن» و «يثرب» گريختند كه مورّخان از آنان به يهوديان حِمْيَرى در «يمن» و «بنى‌قُرَيْظَه»، «بنى‌نضير»، «بَنى‌ قَيْنُقاع» و «خيبرى» و ... در «يثرب» و اطراف آن، ياد كرده‌اند.» [3]

[1] . اِنَّ اللّٰهَ بَعَثَ مُحَمَّداً صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسلَّمَ نَذيٖراً لِلْعٰالَميٖنَ وَاَميٖناً عَلَى التَّنْزيٖلِ وَأَنْتُمْ مَعْشَرَ الْعَرَبِ عَلىٰ شَرِّ دينٍ وَفىٖ شَرِّ دار. مُنيخُونَ بَيْنَ حِجٰارَة خُشْنٍ وَحَيتٍ صُمٌّ‌، تَشْرَبُونَ الْكَدِرَ وَتَأْكُلُونَ الْجَشِبَ وَتَسْفِكُونَ دِمٰاءَكُمْ وَتَقْطَعُونَ أَرحٰامَكُمْ‌. اَلْأَصْنٰامُ فيٖكُمْ مَنْصُوبَةٌ وَالْآثامُ بِكُمْ مَعْصُوبَةٌ (نهج‌البلاغه، خطبۀ 26)

[2] . تاريخ پيامبر اسلام، آيتى، ص 11

[3] . ر. ك. الاغانى، ج 22، ص 108-109 واليهود فى القرآن، ص 15