قُرَيْش، شهر مكه را خالى كرده و بر فراز كوهها به تماشاى جمعيت مسلمين مشغول بودند. طنين پرشكوه لَبَّيْك مسلمانان، وحشت را بر قلبشان مسلط ساخت. پس از مراسم عُمْرَه، نيروهاى احتياط جاى خود را به گروه ديگرى داده و عُمْره را انجام دادند.

مهلت سه روزه اقامت در مكه به سر رسيد. قريش مأمورى را به حضور رسول خدا (ص) فرستادند و خواستند كه هر چه زودتر از شهر خارج شود.

در اين سفر، رسول خدا (ص) با مَيْمُونَه در «سَرِف»- واقع در 12 كيلومترى شمال مكه- ازدواج كرد و بدين ترتيب موقعيت خود را در بين قريش تحكيم بيشترى بخشيد. [1]

نبرد مُؤْتَه‌

جمادى الاولى، سال هشتم ه. ق، [2] مطابق شهريور ماه، سال هشتم ه. ق.

رسول گرامى اسلام، سفيرى به سوى پادشاه بُصْرى‌ فرستاد. چون فرستاده رسول خدا (ص) به سرزمين «مُوتَه» [3] در مرز شام رسيد، حاكم آن ديار، سفير را به قتل رساند. [4] در ماه ربيع الاول نيز كه شانزده مبلّغ از سوى پيامبر گرامى مأمور سفر به منطقه «ذاتُ اطْلاح» شدند، به دست مردم آن سرزمين بقتل رسيدند و تنها يك نفر از آنان زخمى شد و در ميان كشته‌ها افتاد و توانست شبانه خود را به مدينه برساند. [5]

اين دو واقعه جانگداز سبب گرديد تا رسول خدا (ص) لشكرى را به سوى مُؤْتَه گسيل دارد.

[1] . مغازى واقدى، ج 2، ص 731-740 كه با تلخيص نقل شده است

[2] . سيره ابن هشام، ج 4، ص 15

[3] . اين سرزمين اكنون آرامگاه شهداى موته است و در كشور اُردن هاشمى قرار دارد

[4] . مغازى واقدى، ج 2، ص 755 و بحارالانوار، ج 21، ص 58

[5] . طبقات، ج 2، ص 128 و مغازى، ج 2، ص 752