به او گفتند: بگو «پيامبر خدا».

گفت: «نه، اول بايد او را ببينم».

وقتى مُسَيْلمَه را ديد، گفت: «تو مُسَيْلمَه هستى.»

- آرى.

- آيا فرشته‌اى بر تو نازل مى‌شود؟

- آرى، و نام او رَحْمان است.

- در نور مى‌آيد يا در ظلمت؟

- در ظلمت.

مرد گفت: «شهادت مى‌دهم كه تو دروغگوئى و محمد راستگوست. ولى دروغگوى رَبيعَه را از راستگوى مُضَر (حجاز) بيشتر دوست دارم.» [1]

عاقبت دروغگويان‌

مُسَيْلمِه با سَجاح، زنى كه ادعاى نبوت داشت، ازدواج كرد. [2] پس از رحلت رسول خدا (ص)، سپاهيان اسلام به سركوبى او پرداختند و با كشتن وى، بساط نبوت دروغين او برچيده شد. [3]

«طُلَيْحَه»، يكى از مدعيان نبوت در زمان رسول خدا (ص) بود كه در قبيله «طّى» و «اسَد» و «غَطَفان» ظهور كرد. رسول خدا (ص) به نمايندگان خويش در قبيله بَنى اسدَ پيام داد كه بر ضد او قيام كنند. آنان هم بر سرش تاختند و او فرار را بر قرار ترجيح داد. [4]

بدين ترتيب، با تدبير رسول خدا (ص)، بساط پيامبران دروغين در روزهاى آخر حيات آن حضرت يا پس از وفاتش برچيده شد.

[1] . تاريخ طبرى، ج 3، ص 286

[2] . همان مدرك، ص 274

[3] . همان مدرك، ص 290

[4] . همان مدرك، ص 256