و حريم خود دفاع كرده و نه يك چهره صرفاً متعاون با مردم انقلابى. [1]

آثار و نتايج قيام‌

قيام حسينى چه آثار و نتايجى در جامعه اسلامى بر جاى گذاشت؟ و آيا به اهداف از پيش تعيين شده دست يافت، يا مانند بسيارى از انقلاب‌هاى بشرى، براى زمانى و در نقطه‌اى، آتش آن شعله‌ور گرديد و سپس به خاموشى گراييد؟

براى درك و دستيابى به آثار و نتايج انقلاب حسينى بايد آثار و نتايج قيام را در ماوراى پيروزى ظاهرى و دستيابى به حكومت و قدرت جستجو كنيم؛ زيرا دلايل و قراين فراوان گواه آن است كه اباعبدالله عليه السلام از سرنوشتى كه در انتظارش بود آگاهى كامل داشت. [2] بنابراين، هدف قيام حسينى بطور قطع، دستيابى به پيروزى فورى سياسى نبود، چه آن كه امام عليه السلام مى‌دانست در آن شرايط، تحقق اين هدف، امكان‌پذير نيست.

قيام امام حسين عليه السلام اهداف خاص خود را دنبال مى‌كرد، اهدافى كه در سخنان آن حضرت در موقعيّت‌هاى مختلف مورد تأكيد قرار گرفته است. در زير به پاره‌اى از بركات و آثار اين انقلاب الهى اشاره مى‌كنيم.

الف- قطع نفوذ دينى ساختگى امويان‌

امويان براى اينكه وانمود كنند جانشينان پيامبرند و حكومتشان طبق تقدير الهى است، از عقايد دينى مردم بهره‌بردارى مى‌كردند و هدفشان از اين سياست اين بود كه هرگونه جنبش احتمالى را پيشاپيش محكوم سازند و به نام دين اين حق را براى خود قائل‌ شوند كه هرگونه تمردى را هر چند در خواسته‌هاى خود حق دار باشند، در هم بكوبند.

[1] اقتباس از حماسه حسِینِی، ج 2، ص 261 ـ 277.

[2] براِی نمونه به ِیک مورد از سخنان آن حضرت ـ که هنگام خروج از مکّه به مقصد عراق اِیراد کرده ـ اشاره مِی‌کنِیم:

«مرگ همچون گردنبند عروس به گردن انسان بسته است. و من همانند علاقه ِیعقوب به ِیوسف به زِیارت و دِیدار نِیاکانم مشتاقم. از همِین جا نقطه‌اِی را که در آن‌جا به شهادت مِی‌رسم مِی‌بِینم و مِی‌بِینم که گرگان بِیابان بندها بدنم را قطعه قطعه مِی‌کنند... . هر کس مِی‌خواهد در اِین راه خون بدهد و به لقاءالله برسد، آماده حرکت باشد. من بامداد فردا حرکت مِی‌کنم». (اللهوف، ص 41)