گروه‌هاى مخالف را به ايشان واگذار مى‌كرد [1] و با اعتماد و اطمينان خاطر از آنان مى‌خواست بر كرسى فتوا تكيه زده به مسائل و مراجعات دينى مردم پاسخ گويند. [2] در بعد اعتقادى، معنوى و تربيتى نيز به حدّى از رشد و كمال رسيده بودند كه امام عليه السلام آنان را امين بر حلال و حرام خدا و وجودشان را مايه آبرو و زينت دين و بر پا دارنده عدل و داد و راستى و درستى مى‌دانست. [3]

اين افراد با بحثها و مناظره‌هاى علمى و اعتقادى با گروههاى مختلف و نيز نوشته‌هاى ارزشمند خود در موضوعات گوناگون فقهى، تفسير، كلامى، اخلاقى و ... مكتب امامت را پاس داشتند و بزرگترين خدمت را به تشيع كردند.

شاگردان ممتاز مكتب جعفرى علاوه بر مهارتها و بايستگى‌هاى عمومى هر كدام در رشته خاصى از دانش روز تخصص داشتند به عنوان نمونه: حمران بن اعين در دانش قرائت، ابان بن تغلب در ادبيات عرب، زراره، محمدبن مسلم، جميل بن درّاج، ابو بصير، عبداللّه بن سنان و ... در فقه و حديث، مؤمن طاق در كلام و تفسير، هشام بن حكم، مفضّل بن عمر و هشام بن سالم در كلام و عقايد، جابر بن حيان در رياضيات و شيمى و ....

2- تبيين و گسترش فقه آل محمّد صلى الله عليه و آله‌

امام صادق عليه السلام با تلاشى پى‌گير با روايات خود و رواياتى كه از پدرانش نقل مى‌كرد، فقه اسلام ناب را به صورتى منظم و منسجم درآورد و براى آن اصول و مبانيى قرار داد كه منبع و مبناى بسيارى از قوانين و فروع فقهى گرديد. هم‌اكنون بيش از 150 قاعده مهمّ فقهى و اصولى وجود دارد كه مورد استناد فقهاى بزرگوار شيعه در ابواب و كتابهاى مختلف فقهى و اصولى قرار مى‌گيرد و هزاران مسأله و فرع فقهى از آنها استخراج‌ مى‌شود. بيشتر اين قواعد بوسيله امام صادق عليه السلام عرضه شده است. [1] او خود در اين زمينه

[1] ر.ک: رجال کشِی، ج 2، ص 554 ـ 556.

[2] همان، ص 622.

[3] همان، ص 508.

[4] براِی آگاهِی بِیشتر از اِین قواعد به کتابهاِی: «القواعد الفقهِیّه» بجنوردِی و «اصطلاحات الاصول» علِی مشکِینِی رجوع کنِید.