مى‌ورزيد. شرايط سياسى براى اين اقدام در دوران امامت امامان پيشين- بجز مقطعى از دوران امام باقر عليه السلام كه موفق شد به نشر احاديث پيامبر صلى الله عليه و آله بپردازد- چندان مساعد نبود.

امام صادق عليه السلام با استفاده از فرصت، تلاشهاى پدر بزرگوارش را در اين زمينه تكميل كرد و بخش مهمى از فعّاليّت‌هاى خود را به احياى حديث اختصاص داد و بدين ترتيب ميراث ارزشمندى از خود بر جاى گذاشت و فرهنگ غنى اسلام را با احاديث خود غناى بيشترى بخشيد و هم‌اكنون به كمتر مسأله اعتقادى، فقهى، تفسيرى و اخلاقى برمى‌خوريم كه از امام صادق عليه السلام حديثى درباره آن وجود نداشته باشد. علامه طباطبايى مى‌نويسد:

احاديثى كه از صادقين يعنى از امام پنجم و ششم مأثور است از مجموع احاديثى كه از پيغمبر اكرم و ده امام ديگر ضبط شده است بيشتر است. [1]

4- مبارزه با مسلك‌هاى انحرافى‌

از جمله محورهاى مهمّ فعّاليت‌هاى علمى و فرهنگى امام صادق عليه السلام مبارزه با مكتب‌ها و مسلك‌هاى اعتقادى نو پا و بى‌اساسى بود كه در دوران امامت آن حضرت پديد آمده يا رشد كرده بودند. اين مسلك‌ها به دو بخش عمده تقسيم مى‌شوند.

1- مذاهب اسلامى‌

مهمترين اين مذاهب عبارت بودند از: معتزله، مرجئه، كيسانيّه، زيديّه، غلات و صوفيه. پيشواى ششم به تناسب اعتقادات و ميزان انحرافات هر يك از گروه‌هاى ياد شده در برابر آنها موضع گرفت و با روشنگرى و ارشاد، پيروان خود را از فروافتادن در دام آنها حفظ كرد. جهت‌گيرى كلّى حركت امام عليه السلام در برابر پيروان اين فرقه‌ها، هدايت و ارشاد آنان به راه حق بود. ليكن موضع آن گرامى در برابر سران اين گروه‌ها كه افرادى كينه‌توز و شيطان صفت بودند و اميدى به هدايت آنان نبود، موضع برملا كردن چهره ضدّ اسلامى آنان براى مردم و طرد ايشان از سلك امت اسلامى بود.

[1] شِیعه در اسلام، ص 140.