منصوب مى‌شد و كارگزاران و نمايندگان محلّى موظف بودند زير نظر او انجام وظيفه كنند. [1]

امام عليه السلام علاوه بر استفاده از شبكه وكالت براى ايجاد ارتباط با پيروان خود در موارد بسيارى به‌طور مستقيم با افراد تماس گرفته موارد لازم را به آنان تذكر مى‌داد. يا از ايشان پشتيبانى كرده گرفتارى و مشكلاتشان را برطرف مى‌كرد. [2]

3- زمينه‌سازى غيبت حضرت مهدى (عج)

پيشواى دهم با توجه به آگاهى‌هايى كه از تحولات دوران خود و فرزندش امام حسن عليه السلام داشت و مى‌دانست كه به همين زودى نوه عزيزش در پس پرده غيبت قرار خواهد گرفت، يكى از محورهاى فعّاليّت خود را آماده كردن اذهان شيعيان نسبت به غيبت نوه بزرگوارش حضرت مهدى (عج) قرار داد.

تلاش‌هاى امام در اين زمينه در شعاعى محدود و در نهايت دقت و احتياط انجام مى‌گرفت و سعى حضرت بر اين بود كه هيچ مشخصه‌اى از حضرت مهدى (عج)- حتى نام او- براى مردم بازگو نشود تا مبادا به گوش حكمرانان عباسى برسد. [3]

4- مبارزه با افكار و جريان‌هاى منحرف‌

جهان اسلام در عصر امام هادى عليه السلام از نظر فرهنگى و كشمكش‌هاى فكرى و اعتقادى از موقعيّت و گستردگى ويژه‌اى برخوردار بود. در ميان مسائل اعتقادى فتنه خلق قرآن و تبليغات سوء منحرفان از خطّ امامت همچون: غلات، واقفيّه و صوفيّه جايگاه ويژه و بازار داغى داشت.

امام هادى عليه السلام در مسؤوليّت پيشوايى مسلمانان و پاسدارى از انديشه اسلام ناب، در هر مورد در برابر جريانات انحرافى و گروه‌هاى گمراه كننده، موضع گرفت و افكار شيعيان را در برابر توطئه‌هاى آنان روشن ساخت و نيز چهره سردمداران خطوط

[1] سازمان ِیاد شده را مِی‌توان از دستورالعمل‌هاِی امام به بعضِی وکلاِی مستقل خود به دست آورد به عنوان نمونه رجوع کنِید به الغِیبة، شِیخ طوسِی، ص 212.

[2] براِی نمونه رجوع کنِید به دلائل الامامه، ص 220 و بحار الانوار، ج 50، ص 175.

[3] براِی نمونه رجوع کنِید به اعلام الورِی، ص 409 و 411 و کمال الدِین و تمام النعمة، ج 2، صص 380 ـ 382.