نام کتاب : تاریخ تشیع در ایران نویسنده : شاکر،ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 127
اجرايى دخالت ندهد، مگر آنجا كه وى را به انجام كارى مأمور
يا طلب مشورت مىكردند.
وى در طول دوران زندگيش، چه در دورانى كه در نيشابور-
مركز علمى و پژوهشى آن زمان- براى تحصيل حضور داشت و چه در زمانى كه به ناچار در قلاع
اسماعيليه براى در امان ماندن از شرّ مغولان به سر مىبرد. وقت خود را صَرف تحصيل علم
و اشاعه و رواج مذهب تشيع و تحكيم پايههاى آن و حفظ عالمان و رواج علم و شاخههاى
آن نمود. وى در دوره سوم زندگى خويش يعنى دورانى كه با مغولها به سر مىبرد منشأ خدمات
علمى بسيار و تأليفات علمى و عقيدتى شد. براى نمونه، هولاكو پس از فتح بغداد وى را
مأمور تأسيس رصدخانهاى در مراغه كرد. خواجه از علاقهاى كه هولاكو به زيج و رصدخانه
داشت استفاده نمود و به بهانه تأسيس رصدخانه، به تأسيس كتابخانه بزرگى پرداخت و با
گردآورى كتابهاى نفيس قديم و جديد كه قسمت مهمى از آنها از كتابخانههاى بغداد و شام
و ديگر مناطقى كه مورد هجوم مغولها قرار گرفته بود، فراهم شد، تعداد آنها را به چهارصد
هزار جلد رسانيد. [1] كه اين كار بسيار عظيمى در آن زمان بود.
از جمله كارهاى خواجه، حفظ جان عالمان و انديشمندانى بود
كه گاهى گرفتار خشم مغولها مىشدند، خواجه با تدبير جان آنها را از خطر حفظ مىكرد
كه مىتوان حفظ جان عزالدين (ابن ابى الحديد) و برادرش موفق الدين، علاء الدين جوينى
و ابن فوطى را مديون تدابير خواجه نصير دانست. [2]
از ديگر خدمات خواجه به تشيع، فعاليتهاى علمى و عقيدتى
وى است. در اين دوران كتابهايى نظير تجريد الاعتقاد، قواعد العقايد و فصول العقايد
و رسالهاى در امامت تأليف شد كه موجب تقويت و استحكام خاص كلام شيعه گرديد. [3]
بنابراين خواجه طوسى به جاى درگير شدن با مقام و برخوردارى
از نعمتهاى دنيوى، وقت خود را در آن دوران سخت صرف گرد آوردن انديشمندان در كنار كتابخانه
عظيم مراغه و
[1] . ر. ك: محمد بن شاكر بن احمد، الكتبى، فوات الوفيات،
ج 2، ص 307-312؛ ر. ك: انديشههاى سياسى خواجه نصير الدين، ص 19-28