3. حديث ثقلين:

قال رسول اللَّه (ص): «انِّى تارِكٌ فِيكُمُ الثَّقَلَينَ كِتَابَ اللَّهِ و عِتْرَتى اهْلُ بَيْتِى وَ انَّهُمَا لَنْ يَفْتَرقَاحَتَّى يَرِدا عَلَّى الحَوضَ مَا انْ تَمَسَّكْتُمْ بِهما لَمْ- لَنْ- تَضِّلُوا». [1]

من ميان شما دو چيز گرانبها به جاى مى‌گذارم: كتاب خدا و عترتم، اهل‌بيتم؛ و اين دو از يكديگر جدا نمى‌شوند تا كنار حوض كوثر به من باز گردند. اگر شما به اين دو تمسك جستيد هرگز گمراه نمى‌شويد!

رسول خدا در حديث ثقلين اهل‌بيت خود را هم پايه و در كنار، قرآن كريم قرار داد، همان قرآنى كه از هرگونه خطا و اشتباه به دور است و فرمود تمسك و دستاويز جستن به اين دو، شما را از گمراهى باز مى‌دارد. به همين دليل اهل بيت بايد از خطا پاك باشند تا تمسك به آنها موجب گمراهى نگردد.

4. حديث سفينه:

«انَّ مَثَلَ اهَلِ بَيْتِى كَمَثَلِ سَفِيْنَةِ نُوحٍ مَنْ رَكِبَها نَجى و مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا غَرِقَ.»

همانا مَثَل اهل بيت من- در ميان شما- همچون كشتى نوح است كه هر كس بر آن نشست نجات يافت و هر كس از آن تخلف كرد- و جدا شد- غرق شد.

اين حديث بيان مى‌دارد كه اهل بيت را پيشوا و رهبر خود قرار دهيد تا نجات يابيد.

حديث سفينه بهترين گواه بر عصمت اهل بيت است، زيرا يك فرد خطاكار و گناه‌كار كه خود بر لب پرتگاه سقوط و نابودى است، هرگز نمى‌تواند ناجى ديگران باشد!

ج) علم امام؛ شيعه بر اين اعتقاد است كه خداوند مسؤوليت رهبرى بندگان خود را در تمام زمينه‌هاى مادى و معنوى بر عهده پيامبر و امامان معصوم (ع) نهاده است. ايفاى اين مسؤوليت نياز به آگاهى بر بسيارى از مسائل دارد كه بر ساير مردم پوشيده است.

اين آگاهى، به آگاهى از احكام و قوانين الهى محدود نمى‌شود، بلكه لازم است بر كليات‌

[1] . محمدباقر، مجلسى، بحار الانوار، ج 2، ص 226 و ج 5، ص 21؛ ر. ك: احمد بن حنبل، مسند احمد، ج 4، ص 367؛ مسلم بن حجاج، صحيح مسلم، ج 7، ص 123؛ ابن كثير، تفسير ابن كثير، ج 3، ص 494

[2] . محمد بن على، صدوق، عيون اخبار الرضا (ع)، ج 1، ص 30؛ الغيبه، ص 44؛ حاكم نيشابورى، مستدرك الحاكم، ج 2، ص 343