نام کتاب : تاریخ تشیع در ایران نویسنده : شاکر،ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 36
پيامبر (ص) عرض كردم «اولوالامر» چه كسانى هستند كه خداوند
اطاعت آنان را دوشادوش طاعت شما قرار داه است؟
حضرت فرمود: اى جابر! آنان جانشينان مناند كه اولشان
علىبن ابىطالب است» سپس آن حضرت جانشينان على (ع)- يازده فرزندش- را برشمرد تا به
آخرين جانشين و وصى يعنى حضرت مهدى (عج) رسيد و فرمود: «خداوند سرتاسر زمين را در اختيار
او قرار خواهد داد.
او از ديده پيروان و دوستدارانش پنهان است به گونهاى
كه تنها كسانى كه خداوند قلب آنان را با ايمان ثابت داشته است، بر اعتقاد خويش به امامت
آن حضرت ثابت قدم مىمانند». [1]
اى كسانى كه ايمان آوردهايد، از خدا پروا كنيد و با راستگويان
باشيد!
راستگويان در آيات متعدد قرآن، مثل آيه 177 سوره بقره
و آيه 15 سوره حجرات معرفى شدهاند. از جمله نشانههاى راستگويان، ايمان به خدا و فرمانبردارى
و تعبد خالصانه و پايدارى و جهاد در راه دين است. بر اساس آيه مذكور، مسلمانان وظيفه
دارند در هر زمانى با راستگويان همراه باشند.
مفسران شيعه و سنى، كاملترين مصداق راستگويان را علىبن
ابىطالب (ع) مىدانند و بر آناند كه آيه راستگويان نيز درباره او نازل شده است. [2]
آيه از اين جهت كه به طور مطلق و بدون هيچگونه قيد و شرطى به همراه بودن با على (ع)
دستور مىدهد، بر عصمت آن حضرت دلالت دارد؛ چنان كه فخر رازى نيز عصمت را از اين آيه
استفاده كرده است. البته او در مصداق آيه به خطا رفته و اجماع امت را معصوم دانسته
است. [3]
افزون بر آيات پيش گفته، آيات فراوان ديگرى نيز وجود دارد
كه بر عصمت، امامت يا
[2] . جلال الدين، سيوطى، الدر المنثور، ج 1، ص 414، الجامع
الاحكام القرآن، ج 13، ص 60؛ شيخ مؤمن شبلنجى، نور الابصار فى مناقب آل بيت نبى المختار،
ص 130، سليمان بن ابراهيم قندوزى صفى، ينابيع المودة، ص 18؛ شواهد التنزيل، ج 1، ص
259؛ ترجمه تفسير الميزان، ج 9، ص 556