و اما در بين فرزندان امام باقر عليه السلام، [1] عبدالله به فضل و صلاح شهرت داشت. بر فردى از بنى اميه وارد شد و اموى قصد كشتن وى كرد. او به اموى گفت: مرا نكش كه ياور خدا عليه تو باشم بلكه مرا رها كن تا ياور تو در درگاه خدا گردم. ولى مرد اموى قبول نكرد و وى را مسموم نمود. [2]

سادات حسنى‌

فرزندان و نوادگان امام حسن مجتبى (ع) به سادات حسنى شهرت دارند. بزرگان سادات حسنى كه معاصر امام باقر (ع) بودند عبارتند از:

1- »زيد بن امام حسن (ع)» متولى صدقات پيامبر (ص)، با جلالت، صاحب طبعى كريم، نفسى ظريف، و اهل برّ و نيكى بود. او گر چه با عمويش در كربلا نبود و مدتى نيز با زبيريان بود، [3] ولى عارف به افضليت امام باقر عليه السلام بود. عمر بن عبدالعزيز به حاكم مدينه نوشت تا صورت صدقات امام على و افراد ديگرى را براى وى بفرستد. حاكم صورت صدقات را از زيد بن حسن كه بزرگ علويان بود، تقاضا كرد و وى جواب داد كه والى صدقات امام على بعداز خودش حسن و بعداز او حسين بود. بعد از حسين، على بن الحسين متولى گرديد و الان محمد بن على متولى و مسؤول اصلى صدقات است، نزد ايشان بفرست و صورت صدقات را طلب كن. [4]

وى نه ادعاى امامت كرد و نه كسى درباره او چنين ادعايى داشت.

2- «حسن بن امام حسن (ع)» معروف به حسن مثنى، ايشان در كربلا حضور داشت و بعد از شهادت امام و يارانش، وى را مجروح يافتند و با شفاعت بعضى از

[1] - امام باقر داراى چند فرزند پسر بود از جمله: امام صادق عليه السلام، عبدالله، ابراهيم، عبيدالله و على كه ابراهيم وعبيدالله در زمان حيات پدر وفات كردند و محدّث قمى در منتهى الامال نوشته: مشهور است در زمان ما كه قبر على بن محمد الباقر عليه السلام در ناحيۀ كاشان در مشهد اردهال است و معروف است به «شاهزاده سلطان على». (منتهى الامال، ج 3، ص 119)

[2] - بحار الانوار، ج 46، ص 365

[3] - عمدة الطالب، ص 69

[4] - بحار الانوار، ج 46، ص 230 و اصول كافى، ج 1، ص 305