وسوسه‌ام مى‌كند كه دارى پيش خانواده‌ات و مردم ريا مى‌كنى؟»

امام فرمود:

«هنگام تلاوت رعايت حد وسط را بكن و قرآن را نيكو تلاوت كن زيرا خداوند صوت نيكو را دوست دارد». [1]

تفسير متشابهات‌

آيات قرآن بر دو نوع هستند: محكمات و متشابهات.

محكمات آياتى هستند كه فقط بر يك معنا قابل حمل هستند و متشابهات آياتى هستند كه در ابتداى امر چند معنا از آنان به ذهن مى‌رسد كه فقط يكى از آن معانى صحيح است و با برگرداندن آن آيات به محكمات و اصول استفاده شده از آيات، معناى صحيح مشخص مى‌گردد. متأسفانه افراد منحرف و مريض با تمسّك به متشابهات و تفسير آنها مطابق رأى و نظر خويش، گمراه شده و ديگران را نيز به گمراهى مى‌كشند.

دستاويز گروههاى فكرى منحرف در زمان امام باقر عليه السلام نيز ظواهر همين متشابهات بود كه با تمسّك به آنها براى خدا جسم قائل شدند و رؤيت خدا را ممكن شمردند و ... و امام عليه السلام با بيان تفسير صحيح متشابهات، راه صحيح را به جامعه نماياند.

رواى از معناى اين كلام خدا كه مى‌فرمايد: »يا ابْليسُ ما مَنَعَكَ انْ تَسْجُدَ لِما خَلَقْتُ بِيَدَىَّ» [2]

سؤال كرد و امام فرمود:

«يد» در كلام عرب به معناى قوت و نعمت است و خداى تعالى مى‌فرمايد: (وَ السَّماءَ بَنَيْناها بِايدٍ) يعنى به قوت و مى‌فرمايد: (وَ ايَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ) و گفته مى‌شود: «لِفُلانٍ عِنْدى ايادى كَثيرَةٌ» و منظورت بخششها و نيكيهاى اوست و «لَهُ عِنْدى يَدٌ بَيْضاءٌ» يعنى نعمت. [3]

[1] - البيان، ص 210

[2] - ص، آيۀ 75، اى ابليس چه چيز مانع شد تو را از اينكه بر آن چه به دو دست خويش آفريدم سجده كنى

[3] - حياة الامام محمد الباقر، ج 1، ص 177، به نقل از توحيد صدوق